[panta_rhei]

Unë jam i ardhun në këto vise,
Nuk kam kushërinj
E nuk ma ka hatrin kush,

Jam i ardhun
Prej s’di kah,
S’di me çka kam ardhë as se kur kam ardhë,

Atdheu jem
Asht tretë në mjegullina të kujtesës
Asht mshefë nëpër skutat e ndërgjegjes
Pret që ta fitoj luftën time për egzistencë,
Tash që jam dorzu,
Tash që e kam lanë veten me kanë i vogël...

Atdheu jem,
I mjegullt në mendjen teme vjen
Netëve të gjata të dimrit
E ditëve të çmenduna të verës...

Në atdheun tem
Njerëzit hanë për të ushqyer dashurinë,
E unë tash jetoj për të tretë ushqimin,
Jam ba tradhtar...

Kuku,
Kuku për mu,
Si nuk dita me kanë vendali kurrkund,
Si nuk dita me e dashtë sa duhet atdheun tem
Po erdha e u ngula
Diku,
Ku jam i huej,
E i huej kam me kanë gjithë jetën...

Në atdheun tem,
Njerëzit fluturojnë,
Në atdheun tem njerëzit s'e njohin tradhtinë,
Në atdheun tem njerëzit e duen njani tjetrin
Në atdheun tem idhnimi
E sherri janë të huej...

Unë jam i ardhun,
Ka kanë i ardhun baba jem e gjyshi jem,
Të ardhur brez mbas brezi,
Endacakë në kërkim të diçkaje të çuditshme
Që k'tu nuk gjindet,
E prapë unë jam ngulitë këtu,
Ku kam me kanë gjithmonë i huej.

Prej kah jam unë?
E në fund çka mbetet?
Në fund,
Kur smirat e idhnimet e dashnitë janë tretë?
Kë do ta kemi,
Nëse s’do të dijmë me e mbajtë njani tjetrin
Ngat,
Në jetë!?