Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Zero Cool** · 12-07-11, 19:53

Mbi Hapësirën Mbarëkombëtare të Zhvillimit

Behgjet Pacoll, ish president i Kosovës

Idenë e hapësirës së përbashkët e hodha për herë të parë në parlamentin e Shqipërisë kur isha President, dhe ajo krijoi entuziazëm të madh tek shumë intelektualë të shquar të hapësirës sonë. Dhe unë vendosa t’i bëj thirrje atyre që të më ndihmojnë me ide të tjera, përplotësuese, jetësuese të kësaj hapësire. Busulla intelektuale, e mendjes së kombit nuk të lë të gabosh si kur je duke udhëtuar fillikat në këtë horizont, si kur mban përgjegjësi publike, si një pjesë jona sot. Mes intelektualësh ndihet atmosfera e lirisë thithen ide që vijnë prej lirisë akademike, që aq shumë na mungon ne politikanëve. Për mua që kam hyrë në politikë nga bota e biznesit ndërkombëtar, ajri i lirisë, është një rikthim në realitet. Për mua është hapje e një horizonti ku nuk e sheh fundin, njëjtë me përfytyrimin që më krijonte në fëmijëri, fshati im i lindjes.

Në mes të këtij horizonti, idetë e ndritshme si ato të Arben Xhaferrit, të dy Presidentëve Moisiu dhe Meidani, të intelektualëve të tjerë që së bashku me mua themeluan Lëvizjen për Hapësirën Mbarëkombëtare të Zhvillimit të ofrojnë busullën, drejtimin. Busulla është: Ne duhet të punojmë për Mirëqenien e kombit tonë. Ne duhet të nxisim vetëiniciativën për të vënë në punë në funksion të këtij qëllimi të gjitha kapacitetet tona njerëzore, natyrore, etj. Askush nuk mund të na pengojë për këtë. Askush s’ka të drejtë të na pengojë për këtë. Duke folur në frymë pozitive, më duhet të them se institucionet evropiane ku ne duam të hyjmë, na nxisin të punojmë për këtë mirëqenie. Në përputhje me modelet evropiane, në mbrojtje të interesit tonë kombëtar ne mund të punojmë, pa trembur askënd..

Para disa muajsh falënderova Universitetin Europian për titullin honoris causa që më blatuan, dhe nënvizova: guri peshon më rëndë në vendin e vet. Me këto fjalë doja të thoja, se pas udhëtimeve të shumta nëpër botë, si njeri i biznesit, kam kuptuar shumë sesa i rëndësishëm është Atdheu, por dhe kam kuptuar akoma më shumë sesi duhet të zhvillohet ai. Atdheu për ne, është Kosova, është Shqipëria. Ne jemi një komb, ne kemi një Atdhe. Ne duhet të mendojmë së bashku për zhvillimin e tij. Ashtu kështu veç e veç jemi të vegjël, edhe bashkë jemi gjithashtu të vegjël. Por më të fortë akoma!

Gjendja e dy vendeve tona

Janë disa fjalitë kyçe, që të çojnë tek ideja e Mbrothësisë siç i thonë në Jug të Shqipërisë, apo e Mirëqenies, siç i thonë kudo ku jetojnë shqiptarët, termi që përdor Mjeshtri i fjalës dhe i ideve, Arben Xhaferri.

Mbrothësia apo Mirëqenia kombëtare janë imperativ i kohës për klasën politike dhe intelektuale të dy vendeve.

- Ne sot jemi ndër shtetet më të varfra dhe të pazhvilluara të Evropës. Megjithë njëlloj diference pozitive të Shqipërisë sa i takon të ardhurave për frymë, përqindja e popullsisë që jeton nën dyshemenë e varfërisë, është thuajse e njëjtë. Papunësia është njëlloj e lartë, duke u luhatur tek 30-50% nëse do i marrim për të sakta të dhënat e burimeve zyrtare statistikore. Ne jemi vende që nuk prodhojmë, ose prodhojmë fare pak. Ne jemi vende që po e braktisim traditën tonë të punimit të tokës, ndryshe nga fqinjët tanë, që e punojnë tokën disa herë më shumë sesa ne që e lemë djerrë..Ne jemi vende që blejmë më shumë sesa shesim, pra ne jemi vend që importojmë shumë më shumë sesa eksportojmë. Ne jemi të vetmet vende në Evropë, megjithëse me rezervat ujore dhe të thëngjillit më të mëdhatë për frymë popullsie, kemi vuajtur së bashku, nga kriza energjetike, megjithëse Shqipëria ka disa vite që është shkëputur prej saj. Ne jemi që të dy vende pa modele të qarta zhvillimi siç pohojnë këtu dhe atje autoritete të rëndësishme profesionale, si Guvernatori i Bankës së Shqipërisë. Ne nuk po identifikojmë dot prioritetet tona të zhvillimit. Ne nuk po mësojmë nga gabimet e të tjerëve.

Kjo situatë është dramatike. Ne e dimë siç e kanë afirmuar profesorë të shquar se pjesa më e madhe e problemeve të moszhvillimit janë për shkak të copëtimit nga fqinjët. Viset shqiptare para 1912,përfaqësonin një unitet ekonomik dhe demografik të krahasueshëm me popujt e tjerë të rajonit, grekët, serbët, apo bullgarët. Por nëse në 1912, Shqipëria copëtohej, ne sot 100 vjet më pas, duam të bëjmë diçka modeste për t’i bashkuar copat e mozaikut kombëtar. Në ekonomi, kulturë, arësim, etj.

Shikimi nga e ardhmja

Pra nuk do doja të merrem me të kaluarën dhe të shoh brenda saj të metat tona apo fatkeqësitë historike. Sot dua të shoh me ndihmën e intelektualëve, kah horizonti i të ardhmes. Për fat të mirë, aspiratat tona kombëtare, ëndrrat e patriotëve tanë të mëdhenj, nuk shkojnë kundër proceseve evropiane në të cilët ne jemi kyçur. Ne duke ecur në pista europiane mund të rikrijojmë realitete ekonomike kombëtare konkurenciale, prej të cilëve nuk do të fitonin vetëm shqiptarët, por dhe popullsitë që jetojnë bashkë me ta, apo pranë tyre.

Fjala kyçe është heqja e barrierave kufitare, administrative, thyerja e tyre dhe shfrytëzimi i të gjithë kapaciteteve tona njerëzore, natyrore, politike në funksion të mirëqenies sonë kombëtare.

Me fjalë të tjera krijimi i tregut të përbashkët kombëtar, por jo thjesht atij ekonomik. Krijimi i këtij tregu, në të gjithë elementët e tij, është parakusht i çdolloj integrimi kombëtar apo evropian të shqiptarëve. Nga krijimi i këtij realiteti ekonomik të përbashkët, shqiptarët do të potenconin dhe epërsitë strategjike që kishin mbi popullsitë e tjera, për shkak të pozicionit gjeografik.

Si mund të arrihet kjo, pa vendosur kudo në hapësirën tonë kombëtare një sistem legjislativ evropian? Si mund të arrihet kjo pa standardizuar dijen, kulturën, universitetet?A ka mundësi që ne të ngremë një sistem energjetik unik? A e dini se nëse do të kishim ndërtuar prej kohësh një linjë interkonieksioni, dy sistemet tona energjetike do të krijonin mundësi që as Kosova, as Shqipëria të mos vuanin për energji, dhe madje të eksportonin? A e dini se po sikur të kishim krijuar një sistem unik, të menaxhuar sipas standardeve të njëjta, duke shtuar burimet e prodhimit, do të kushtëzonim tregun rajonal të energjisë? Kush na ka penguar ne të ndërtojmë një sistem të tillë?

Jam shumë i lumtur që më në fund, qeveria e sotme e Shqipërisë vendosi ndërtimin e kësaj linje, ashtu si dhe vendosi që të heqë çmimet e referencës për produktet e dy vendeve, një barrierë mjaft problematike doganore.
Më mirë vonë se kurrë.

Origjina e angazhimit tim për këtë ide

Në këtë shkrim unë thjesht po mundohem të hap disa pista për diskutimet e ardhshme. Ndërkohë dua të sqaroj diçka personale, për atë se ku i ka rrënjët ky përkushtim i imi për këtë ide. Dua të qartësohet se ky përkushtim nuk është pasojë e ndonjë konvertimi tim politik në nacionalistin e orës së fundit. Përkundrazi. Dua të kuptohet se pikërisht kozmopolitizmi im jetësor, profesional, ma ka forcuar dashurinë për atdheun, diçka që mund ta kuptojnë shumë mirë ata që jetojnë jashtë vendit.

vazhdon

12-07-11, 19:53	#7
Zero Cool Administratorët Anëtarësuar: 18-03-03 Vendndodhja: Netherland Postime: 24,987	Titulli: Opinione Mbi Hapësirën Mbarëkombëtare të Zhvillimit Behgjet Pacoll, ish president i Kosovës Idenë e hapësirës së përbashkët e hodha për herë të parë në parlamentin e Shqipërisë kur isha President, dhe ajo krijoi entuziazëm të madh tek shumë intelektualë të shquar të hapësirës sonë. Dhe unë vendosa t’i bëj thirrje atyre që të më ndihmojnë me ide të tjera, përplotësuese, jetësuese të kësaj hapësire. Busulla intelektuale, e mendjes së kombit nuk të lë të gabosh si kur je duke udhëtuar fillikat në këtë horizont, si kur mban përgjegjësi publike, si një pjesë jona sot. Mes intelektualësh ndihet atmosfera e lirisë thithen ide që vijnë prej lirisë akademike, që aq shumë na mungon ne politikanëve. Për mua që kam hyrë në politikë nga bota e biznesit ndërkombëtar, ajri i lirisë, është një rikthim në realitet. Për mua është hapje e një horizonti ku nuk e sheh fundin, njëjtë me përfytyrimin që më krijonte në fëmijëri, fshati im i lindjes. Në mes të këtij horizonti, idetë e ndritshme si ato të Arben Xhaferrit, të dy Presidentëve Moisiu dhe Meidani, të intelektualëve të tjerë që së bashku me mua themeluan Lëvizjen për Hapësirën Mbarëkombëtare të Zhvillimit të ofrojnë busullën, drejtimin. Busulla është: Ne duhet të punojmë për Mirëqenien e kombit tonë. Ne duhet të nxisim vetëiniciativën për të vënë në punë në funksion të këtij qëllimi të gjitha kapacitetet tona njerëzore, natyrore, etj. Askush nuk mund të na pengojë për këtë. Askush s’ka të drejtë të na pengojë për këtë. Duke folur në frymë pozitive, më duhet të them se institucionet evropiane ku ne duam të hyjmë, na nxisin të punojmë për këtë mirëqenie. Në përputhje me modelet evropiane, në mbrojtje të interesit tonë kombëtar ne mund të punojmë, pa trembur askënd.. Para disa muajsh falënderova Universitetin Europian për titullin honoris causa që më blatuan, dhe nënvizova: guri peshon më rëndë në vendin e vet. Me këto fjalë doja të thoja, se pas udhëtimeve të shumta nëpër botë, si njeri i biznesit, kam kuptuar shumë sesa i rëndësishëm është Atdheu, por dhe kam kuptuar akoma më shumë sesi duhet të zhvillohet ai. Atdheu për ne, është Kosova, është Shqipëria. Ne jemi një komb, ne kemi një Atdhe. Ne duhet të mendojmë së bashku për zhvillimin e tij. Ashtu kështu veç e veç jemi të vegjël, edhe bashkë jemi gjithashtu të vegjël. Por më të fortë akoma! Gjendja e dy vendeve tona Janë disa fjalitë kyçe, që të çojnë tek ideja e Mbrothësisë siç i thonë në Jug të Shqipërisë, apo e Mirëqenies, siç i thonë kudo ku jetojnë shqiptarët, termi që përdor Mjeshtri i fjalës dhe i ideve, Arben Xhaferri. Mbrothësia apo Mirëqenia kombëtare janë imperativ i kohës për klasën politike dhe intelektuale të dy vendeve. - Ne sot jemi ndër shtetet më të varfra dhe të pazhvilluara të Evropës. Megjithë njëlloj diference pozitive të Shqipërisë sa i takon të ardhurave për frymë, përqindja e popullsisë që jeton nën dyshemenë e varfërisë, është thuajse e njëjtë. Papunësia është njëlloj e lartë, duke u luhatur tek 30-50% nëse do i marrim për të sakta të dhënat e burimeve zyrtare statistikore. Ne jemi vende që nuk prodhojmë, ose prodhojmë fare pak. Ne jemi vende që po e braktisim traditën tonë të punimit të tokës, ndryshe nga fqinjët tanë, që e punojnë tokën disa herë më shumë sesa ne që e lemë djerrë..Ne jemi vende që blejmë më shumë sesa shesim, pra ne jemi vend që importojmë shumë më shumë sesa eksportojmë. Ne jemi të vetmet vende në Evropë, megjithëse me rezervat ujore dhe të thëngjillit më të mëdhatë për frymë popullsie, kemi vuajtur së bashku, nga kriza energjetike, megjithëse Shqipëria ka disa vite që është shkëputur prej saj. Ne jemi që të dy vende pa modele të qarta zhvillimi siç pohojnë këtu dhe atje autoritete të rëndësishme profesionale, si Guvernatori i Bankës së Shqipërisë. Ne nuk po identifikojmë dot prioritetet tona të zhvillimit. Ne nuk po mësojmë nga gabimet e të tjerëve. Kjo situatë është dramatike. Ne e dimë siç e kanë afirmuar profesorë të shquar se pjesa më e madhe e problemeve të moszhvillimit janë për shkak të copëtimit nga fqinjët. Viset shqiptare para 1912,përfaqësonin një unitet ekonomik dhe demografik të krahasueshëm me popujt e tjerë të rajonit, grekët, serbët, apo bullgarët. Por nëse në 1912, Shqipëria copëtohej, ne sot 100 vjet më pas, duam të bëjmë diçka modeste për t’i bashkuar copat e mozaikut kombëtar. Në ekonomi, kulturë, arësim, etj. Shikimi nga e ardhmja Pra nuk do doja të merrem me të kaluarën dhe të shoh brenda saj të metat tona apo fatkeqësitë historike. Sot dua të shoh me ndihmën e intelektualëve, kah horizonti i të ardhmes. Për fat të mirë, aspiratat tona kombëtare, ëndrrat e patriotëve tanë të mëdhenj, nuk shkojnë kundër proceseve evropiane në të cilët ne jemi kyçur. Ne duke ecur në pista europiane mund të rikrijojmë realitete ekonomike kombëtare konkurenciale, prej të cilëve nuk do të fitonin vetëm shqiptarët, por dhe popullsitë që jetojnë bashkë me ta, apo pranë tyre. Fjala kyçe është heqja e barrierave kufitare, administrative, thyerja e tyre dhe shfrytëzimi i të gjithë kapaciteteve tona njerëzore, natyrore, politike në funksion të mirëqenies sonë kombëtare. Me fjalë të tjera krijimi i tregut të përbashkët kombëtar, por jo thjesht atij ekonomik. Krijimi i këtij tregu, në të gjithë elementët e tij, është parakusht i çdolloj integrimi kombëtar apo evropian të shqiptarëve. Nga krijimi i këtij realiteti ekonomik të përbashkët, shqiptarët do të potenconin dhe epërsitë strategjike që kishin mbi popullsitë e tjera, për shkak të pozicionit gjeografik. Si mund të arrihet kjo, pa vendosur kudo në hapësirën tonë kombëtare një sistem legjislativ evropian? Si mund të arrihet kjo pa standardizuar dijen, kulturën, universitetet?A ka mundësi që ne të ngremë një sistem energjetik unik? A e dini se nëse do të kishim ndërtuar prej kohësh një linjë interkonieksioni, dy sistemet tona energjetike do të krijonin mundësi që as Kosova, as Shqipëria të mos vuanin për energji, dhe madje të eksportonin? A e dini se po sikur të kishim krijuar një sistem unik, të menaxhuar sipas standardeve të njëjta, duke shtuar burimet e prodhimit, do të kushtëzonim tregun rajonal të energjisë? Kush na ka penguar ne të ndërtojmë një sistem të tillë? Jam shumë i lumtur që më në fund, qeveria e sotme e Shqipërisë vendosi ndërtimin e kësaj linje, ashtu si dhe vendosi që të heqë çmimet e referencës për produktet e dy vendeve, një barrierë mjaft problematike doganore. Më mirë vonë se kurrë. Origjina e angazhimit tim për këtë ide Në këtë shkrim unë thjesht po mundohem të hap disa pista për diskutimet e ardhshme. Ndërkohë dua të sqaroj diçka personale, për atë se ku i ka rrënjët ky përkushtim i imi për këtë ide. Dua të qartësohet se ky përkushtim nuk është pasojë e ndonjë konvertimi tim politik në nacionalistin e orës së fundit. Përkundrazi. Dua të kuptohet se pikërisht kozmopolitizmi im jetësor, profesional, ma ka forcuar dashurinë për atdheun, diçka që mund ta kuptojnë shumë mirë ata që jetojnë jashtë vendit. vazhdon __________________ Asgjë nuk është e pamundur. Pamundësinë apsolute e shkakton mosdija jonë reale.