[Maxi]

Kjo botë dhe bota tjetër janë të lidhura në mes veti. Njeriu duhet të shijojë të mirat e kësaj botë, por duke bërë një gjë të këtillë nuk duhet të pengohet nga përfitimi i botës tjetër. Të mos e harrojmë se kjo jetë është një vend kalim për në botën tjetër, kurse në botën tjetër është jeta e përhershme. Por në këtë botë dhe në botën tjetër, njeriu i suksesshëm dhe fitues është ai i cili vepron në mënyrë të barabartë dhe të balancuar edhe për këtë botë edhe për botën tjetër.
Njerëzit gjatë jetës së tyre veprojnë shumë punë të mira dhe përpiqen që gjatë jetës te jenë të shëndoshë dhe larg nga kaoset dhe kokëçarjet. Por vet natyra dhe rrjedha e jetës pengon që njerëzit të shijojnë bukurinë e kësaj jetë. Edhe në gjatë jetës sonë mundohemi që dita –ditës të jemi më mirë dhe më rehat. Por, tani mund të shtrohet pyetja, vërtetë ç'është jeta më e mirë? Ekzistojnë dy qëndrime themelore në lidhje me jetën më të mirë dhe jetën spirituale, të cilat tani do t'i shqyrtojmë me kujdes: Nga këndvështrimi i disa personave, jeta më e mirë është ajo që dita –ditës të shtohet qetësia, mirësia, pasuria dhe të ardhurat e njeriut. Jeta më e mirë në këtë pikëvështrim përbëhet nga shfrytëzimi dhe përfitimi sa më i madh nga kjo botë. Por problemi i këtij qëndrimi është se njeriut kufizohet vetëm në materializëm dhe tërë trupi i tij ndikohet nga një ndjenjë e superioritetit radikal. Kjo ndjenjë nuk lejon që njeriu t'i arrijë gradat e larta shpirtërore dhe të përjetojë një jetë më të mirë. Islami, këtë jetë të njeriut nuk e sheh si një zgjidhje dhe ideal për myslimanin dhe nga njeriut i shtron pyetjen se pse je duke ndjekur dhe je i kënaqur nga një jetë enjë anshme dhe e kufizuar?
Në qëndrimin e dytë, një pjesë e njerëzve i mohojnë tërësisht të mirat e kësaj botë dhe këtë botë. Këta njerëz përnjëherë e braktisin këtë botë dhe me anë të largimit nga kjo botë mundohen të edukojnë epshin e tyre. Këtij grupi i përkasin Kelbijunët dhe Revakijunët. Ata nuk vishnin as rroba në trup dhe jetonin në një varfëri të skajshme. Një pjesë e tyre nuk martoheshin ngase mendonin se martesa do t'i pengonte nga spirituaeliteti. Kjo jetë e izoluar nga çdo gjë nuk përkon me mësimet e fesë islame, kurse ligji islam dhe mendja e shëndosh e njeriut e mohon një gjë të këtillë.
Në qëndrimin e tretë, islami posedon një koncept krejtësisht tjetër nga dy qëndrimet e mëparshme. Jeta më e mirë, është jeta e balancuar, në të cilët nuk mund të gjendet radikalizëm edhe në çështjet e kësaj bote, por edhe në çështjet e botës tjetër, pra ndiqet rruga e mesme. Në këtë mënyrë të jetës, njeriu as nuk e harron këtë botë dhe as botën tjetër, ngase edhe kjo botë edhe bota tjetër janë të rëndësishme për njeriun. Në Kur'an, çdo vend që është folur për të drejtën dhe të vërtetën e njeriut, kjo botë dhe bota tjetër (ahiret) janë përmendur se bashku dhe kërkimi i së mirës në këtë botën dhe në tjetër është njëra nga lutjet e besimtarët të devotshëm. Ai në lutjet e tij thotë: "E, ka prej tyre asish që thonë: “Zoti ynë na jep të mira në këtë jetë, të mira edhe në botën tjetër, dhe na ruaj prej dënimit me zjarr!” (sureja Bakare, ajeti 201).