[murrizi]

Me 2 Shtator të gjitha rrugët qonin në Qemal Staf, njerzit ishin të bindur që kësaj radhe do të jetë ndryshe.
Paj le të mos jetë kushedisa ndryshe, por një fitore minimale ishte gati sa e siguruar nga ana e djelmoshave të KUZHES.
Tirana si ajo që njohim gjithmonë, tollovi kah të shohin syt, por pasi që kishte një duel të rangut të tillë futbolli,
ej Shqipri - Franc oreeee heeeeej, ja bënim gati si hallall të gjithën.
Pun e madhe që smund të hyje në stadion edhepse kishe bileten e siguruar një javë më parë !
Ani, zgjati paksa në të shtyrat, por pasi u rahatuam pak para se tfillonte loja prap hallallin atyre të Qemal Stafes.
Bëëëëëërrr loja nisi
Djelmoshat e Kuzhës mi gjasuan bujave të kohrave kur i theknin brinjët.
Më kujtohet si sot kur qobania flisnin si buajt nxehen fare ngadal, biles po nuk u doli njerit prej tyre gjak ata ndodhë që të mos "nxehen" fare.
Ok thash unë ja erdhi....
fuk një, pas pak fuk edhe e dyta dhe fillova të mendoj formulen e shpëtimit , siq e thash mu kujtuan buajt dhe kjo më ngushlloj.
Kaloj disi pjesa e parë dhe unë bëhesha gati me "ushtrin" time, dhe gjithë arsenalin që kishim për tia vënë FITILIN në pjesen e dytë.
Dhe ja çasti, brothëm 1 meter mbi "stola" pasi Bogdani na solli një pak "qehre" me golin që ngushtoj rezultatin në 2-1 për kundershtarin.
Eh thash me vete kjo duhet të jetë, ata u nxehen, u bënë all, tashi vetem flakë do të qesin. dhe jo barazim ? por do i killim fare me 5 gola epersi !.
fill menjëher "djelmoshta" e Kuzhes kujtuan që bënë NAMIN, u kthyen prapa dhe ia futen gjumë........
Çfardo tjetër të vazhdosh të shkruash pas golit të tretë, (e të fundit, e që fatal për Shqiprin) rënë në QEMAL STAF është e pakuptimt , ata pa fije turpi e zhgënjyen publikun Shqiptar.

Marre ju koft, marre ju koft....
n.....jau q......