[Kosova19]

Postimi origjinal është bërë nga GURI SYLAJ

Kjo qe keni shkru nuk qendron fare.
Nje i aferm i Hatixhes( Varraku) ka qen njeriu qe ka perkthy pjese te Bibles ne gjuhen arabe dhe njohes i mire i Judeizmit dhe Krishterizmit. .Te mos flasim per rrugen dhe kontktet qe kishte Muhameti a.s gjat rrugetimit te tij per tregti.
Te mos e zgjas .


P.S
Keni te drejte kur thoni se duhet lexu qe vlen edhe per ju .

Kurani ka folur për shumicën e akuzuesve (të tij) dhe i ka përmendur akuzat e tyre. Pastaj, (atyre akuzave) iu dha kundërpërgjigje të qartë, të padyshimtë, të fortë dhe bindëse;

Disa prej tyre thanë: sigurisht që ai (Muhamedi) e ka mësuar atë (Kuranin) prej

një djaloshi (skllavi) të krishterë. Atëherë, Allahu i Lartësuar tha:

“Ne e dimë mirë që ata thonë: “Atë

(Muhamedin) e mëson një njeri”! Por, ai për të cilin flasin, flet në gjuhën e të huajve, kurse ky (Kurani) është në gjuhën e qartë (kulluar) arabe.” (En-Nahl: 103).

Dhe:

“Jobesimtarët thonë: “Ky (Kuran) është vetëm gënjeshtër, të cilën e ka trilluar ai (Muhamedi) me ndihmën e njerëzve të tjerë.” Kjo që thonë ata është e padrejtë dhe shpifje.” (El-Furkan: 4).

Me këto fjalë të tyre kanë për qëllim Xhebër Er-Rumij (romakun), skllavin e Amir

bin El-Hadramij. Gjithashtu, është thënë: Xhebri dhe Jesari ishin dy vetë që
punonin shpata në Mekë dhe e lexonin Teuratin dhe Inxhilin. Profeti (sal-lAllllahu
alejhi ue sel-lem) kalonte pranë tyre dhe dëgjonte çfarë lexonin. Gjithashtu,
është thënë (jobesimtarët pretendonin se ai njeri ishte): Aishi, skllavi i Huvejtib
bin Abduluzza, kishte hyrë në Islam dhe posedonte libra të mëparshëm (të feve
të mëparshme). Dhe është thënë: Selman El-Farisiu (persi) -radijAllahu anhu-.

“Por ai për të cilin flasin, flet në gjuhën e të huajve...”,

d.m.th. gjuha e njeriut

nga i cili me fjalët e tyre anojnë (”

julhidune ilejhi”, marrë nga “lahdulkabri”/“

ana e varrit”) është e huaj, jo e qartë (jo arabe, d.m.th ju nuk e kuptoni),

ndërsa ky Kuran është në gjuhën e qartë (kulluar) arabe dhe është në shkallën më

të lartë të qartësimit dhe elokuencës.

Dy fjalitë (në këtë varg) janë të filluara asisoj që ta asgjësojnë akuzën e tyre. Ky

asgjësim (i akuzës së tyre) përmban dy aspekte:

Ato që i ka dëgjuar prej tij, janë fjalë të një gjuhe të huaj, të cilën nuk e

kupton as ai e as ju. Ndërsa, Kurani është në gjuhën arabe dhe e kuptoni

me sado pak meditim. Atëherë, si ka mundësi që ajo të cilën e ka marrë,

të jetë prej tij?!

Supozojmë se ai (Profeti) e ka mësuar (marr Kuranin) nga kuptimi i

fjalëve të dëgjuara prej tij (skllavit), mirëpo ai (assesi) nuk i ka marrë fjalët

prej tij, sepse ato ishin në gjuhë të huaj (joarabe), ndërsa këto (të Kuranit)

janë në gjuhë arabe. Dhe Kurani, ashtu siç është mrekulli nga aspekti i
domethënies (së tij), ai, po ashtu, është mrekulli nga aspekti i fjalëve.
Krahas kësaj, shkencat e shumta që gjenden në Kuran, nuk mund të
mësohen, veçse me shoqërim të pandashëm e me interval kohor të gjatë
ndaj ndonjë mësuesi, i cili ka arritur kulmin në ato shkenca. Andaj, si ka
mundësi (Muhamedi) t’i ketë mësuar tërë ato nga një djalosh (skllav) që
sillej tregjeve, kur kalonte pranë tij kohë pas kohe e dëgjonte fjalë të huaja
(joarabe), të cilat ndoshta edhe si kuptonte?! Akuzat e tyre ndaj Kuranit
me këso lloj fjalë boshe janë argument për skajshmërinë e pamundësisë

(dobësisë) së tyre (përballë Kuranit).

Artikulin e plot mundeni ta gjeni ketu:http://imamalbani.org/Pdf/f6d45b31-8...519d960069.pdf