Do tja gris fustanin resė
Qė diellin ma mban tė fshehur...
Kot qėndroj dhe rri me shpresė
Me veshtrimin si i dehur!
Nė jetė qenka e kotė,
Tė presėsh me shpirt tė fyer,
Veē guximi, ngulmi i fortė
Ta jep frutin e pėrkryer...
Dhuratė sjepet, duhet rrėmbyer!