Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga panta_rhei
Geg,
ne boten njerezore: zgjedhja eshte vendim.
Padiskutim.
Kur t'shkojsh me e pyet nanen: a po e qesim evladin prej shpije?
u kry puna, dmth qe ti tashme e ke marr vendimin mos e qit prej shpije, sepse, edhe arushat e dijne cka do te pergjigjej zemra e nje nane.
Vendimi ma i rendesishem ne jeten njerezore eshte vendimi i momentit. Vendimi qe na del prej gjendjes se ankthit.
Se pasiqe te kalon ankthi e stressi, leht ia bejme.
shembull: kur e kemi dilemen jetesore si djal hasreti: a me shku ne lufte per atdhe, si krejt shoqnia e me e lane nanen fikalli vet ne shtepi pa asnje perkujdesje; a me nejte ne shpi me u kujdese per nanen e me i tradhtu idealet e atdheut dhe shoket???
Tash, ne momentin qe thu: valla une s'po ngutem po ma mire po e pyes dikon ma te mencur - u kry puna. Kjo dmth qe ti tashme ke vendos.
E cka ke vendose - varet se kend vendos me shku me e pyet ti.
Nese vendos me shku me e pyet naj patriot a komandant - dmth qe ti tashme ke vendos me shku ne lufte  , sepse edhe arushat e dijne cka pergjigjet patrioti e komandanti.
Nese vendos me shku me e pyet hoxhen (priftin) - ti ke vendos me nejte me nanen n'shpi - sepse dihet se cka pergjigjet hoxha, e cka thot feja per ksi raste ("degjo, ti rob i zotit, na kurre nuk mujme me e dijte a jane luftat e drejta, a jo, mirpo e dijme qe rruga e drejte ne kete bote eshte me i dale hakut nanes e prindve", demek, trus qaty n'shpi te nana jote se nuk t'ka mbet ty me i drejtu punet e botes e interesat e rusise e te amerikes :wink).
Pra, edhe njehere: vendimi qe vlen, vendimi ma origjinal i kesaj bote - eshte ai vendim qe merret kur nuk e dijme cka me vendose, kur kemi dyshime, kur jemi ne ankth se cka do te bahet, edhe... hop!!! Prej ankthit, lind hopi cilesor i njeriut.
Per qata jemi njerez - e jo perendi
nejse
kjo ke pak ushtrim ekzistencialist per fundjave
hajt turqeta |
Pante,krejt pa te keq po ta them : le qat turqeten,se s`te ben.
T`i kthehem temes.
Jemi njerez te ndryshem,kemi mendime te ndryshme.
Une i kam do parime jetesore dhe vdes per to!
Ka njerez nga ana e grues time,qe disa here e kane keqperdor sinqeritetin tim dhe ka me shume se 10 vite qe nuk kane te drejte te hyjne ne shtepine time,as une nuk ju shkoj ne te tyren.Gruan nuk e kam pengue asnjehere qe te kete kontakt me ta.
Po te ndodh e me denon Zoti,me martohen femijet me te huaj,ne ate cast e di qe me kane vdeke!!Ata nuk mund te hyjne me ne shtepine ku rri une.Gruan nuk do ta pengoja kurre qe te kete kontakt me ta.
Edhe dylberin qe eshte i moshes madhore,nuk e duroj dot ne shtepine time.
Per keto qeshkrove me lart,mund te te them si vijon.
Une i frigohem "afektit"-te vepruarit pa kontolle!!Dua te them,po me provoi Zoti,si ne rastin e temes qe kemi,une nuk bej asgje me"afekt".E di qe i tilli(dylberi eventual)shkoi pergjithmone nga jeta ime,kjo eshte absolutisht e vertete.
Keto dy-tri ceshtjet qe permenda me lart,i kam parime jetesore dhe s`del njeri(as gruaja) qe m`i ndryshon.
Besoj qe jam i qarte