Dardania.de - Shiko Postimin Tek

**Zero Cool** · 14-12-11, 19:34

Te dua… te urrej… kam nje ferr te vertete ne kete zemer, sa me duket sikur ne cdo moment mund te shpertheje. Mund te pershkruhet cdo gje si e peshtire, tmerresisht e keqe, por ferri I vetete u gjendka ne zemer. Ti je jeta ime, por je dhe armiku me I madh I saj…
Se ti ike, ndoshta per te mos u kthyer me ketu, ike... por le pas vetes nje zbrazetire qe askush nuk mund ta zere. Me le te trishtuar, te perhumbur ne kujtime boshe. Ike ti, ike… ti qe me bere te fluturoja, por edhe te kisha rrezimin me te keq, me derrmues te mundshem.
Bota pa ty qenka shume e trishte… shume e bukur…
Oh te urrej… te dua… se ti vrave nje zemer dhe e hodhe tutje, kete zemer qe te donte e nuk jeton dot pa ty. Si ndihesh tani i dashur, si ndihesh pasi bere trimerine tende me te madhe, pasi u zhduke e me braktise?… Se ti nuk me mungon fare mua, por u mungon ketyre rrugeve qe te mbanin mbi vete, I mungon ketyre diteve qe pa ty jane pa drite, I mungon ketij ajeri qe te mbajti gjalle, I mungon nje bilete kthimi qe prêt vetem firmen tende o miku im tradhetar…
Te dua … te urrej… motivi I diteve te mia ti, engjell pa krahe qe me le ne vetmi. Oh sa te urrej, ti nuk e ke idene, te urrej se nuk mundem me me kete erresire ne te cilen me le. Ashtu pa pritur e pa meshire ti u zhduke dhe une e gjeta veten te perplasur perdhe , te shkaterruar… o sa te urrej ti nuk e di, dhe nuk ke per ta ditur kurre.. te lutem eja se mua nuk do me kujtohet kjo dhimbje me, eja se pa ty nuk kam jete une, tani jeta ime eshte thjesht ferr, ditet e mia jane te errata e une zvarritem neper gjembat e trungut te tyre, me dhemb shpirti tmerresisht shume… te urrej .. te dua..

e huazova

14-12-11, 19:34	#21
Zero Cool Administratorët Anëtarësuar: 18-03-03 Vendndodhja: Netherland Postime: 24,987	Titulli: Zemra e do ndersa arsyeja e urren.... Te dua… te urrej… kam nje ferr te vertete ne kete zemer, sa me duket sikur ne cdo moment mund te shpertheje. Mund te pershkruhet cdo gje si e peshtire, tmerresisht e keqe, por ferri I vetete u gjendka ne zemer. Ti je jeta ime, por je dhe armiku me I madh I saj… Se ti ike, ndoshta per te mos u kthyer me ketu, ike... por le pas vetes nje zbrazetire qe askush nuk mund ta zere. Me le te trishtuar, te perhumbur ne kujtime boshe. Ike ti, ike… ti qe me bere te fluturoja, por edhe te kisha rrezimin me te keq, me derrmues te mundshem. Bota pa ty qenka shume e trishte… shume e bukur… Oh te urrej… te dua… se ti vrave nje zemer dhe e hodhe tutje, kete zemer qe te donte e nuk jeton dot pa ty. Si ndihesh tani i dashur, si ndihesh pasi bere trimerine tende me te madhe, pasi u zhduke e me braktise?… Se ti nuk me mungon fare mua, por u mungon ketyre rrugeve qe te mbanin mbi vete, I mungon ketyre diteve qe pa ty jane pa drite, I mungon ketij ajeri qe te mbajti gjalle, I mungon nje bilete kthimi qe prêt vetem firmen tende o miku im tradhetar… Te dua … te urrej… motivi I diteve te mia ti, engjell pa krahe qe me le ne vetmi. Oh sa te urrej, ti nuk e ke idene, te urrej se nuk mundem me me kete erresire ne te cilen me le. Ashtu pa pritur e pa meshire ti u zhduke dhe une e gjeta veten te perplasur perdhe , te shkaterruar… o sa te urrej ti nuk e di, dhe nuk ke per ta ditur kurre.. te lutem eja se mua nuk do me kujtohet kjo dhimbje me, eja se pa ty nuk kam jete une, tani jeta ime eshte thjesht ferr, ditet e mia jane te errata e une zvarritem neper gjembat e trungut te tyre, me dhemb shpirti tmerresisht shume… te urrej .. te dua.. e huazova __________________ Asgjë nuk është e pamundur. Pamundësinë apsolute e shkakton mosdija jonë reale.