Citim:
Postimi origjinal ėshtė bėrė nga lovely
Asnjehere nuk e kisha menduar se ate qe e quaj "jeta ime", ne te vertete nuk eshte e imja.
Jeten, per te cilen jam aq krenare se une jam padroni i saj, ne te vertete eshte vetem nje mashtrim i cili me eshte huazuar.
E drejta per shfrytezim eshte e imja.
Vdekja fillon me lindjen tone, dhe perfundon me mbylljen e jetes.
Sipas kesaj del qe jeta ne te vertete nuk eshte jete, por qenka vdekje.
Njerezit te cilet gjithmone jane per ngute, thone se i kryejne detyrat me shpejt.
Thone se keta nuk jetojne gjate.
Jane gjithmone ne levizje, jane te shpejte, por te pa fjale, puntore, dhe gjithcka rreth tyre duhet te jete ne rregull.
Sikur e dijne, se nuk ka kohe shume, dhe se duhet lene gjithcka ne vend.
|
Ok, sa pėr me ta mbajtė zhagin
Po.
Jeta eshte shume e shkurte.
Per ma teper, eshte e ēuditshme. Pershkakse eshte e ēuditshme, ne nuk kuptojme shume ne keto hesapet e jetes. Per hala ma teper, s'kemi qaq kohe, pershkakse eshte e shkurter.
Pra, siē e shihni, jemi te detyruar te zgjedhim nje rruge, te rrokim nje flamur ne dore, dhe te perpiqemi t'i shkojme asaj rruge deri ne fund.
Eshte e qarte se nje njeri nuk ka as mundesi as aftesi
te merret me gjithēka, me fole per gjithēka, me vendose per gjithēka.
Por ai i zgjedh nja dy, tri, ose pese tema, qe do te jene TEMAT E JETES SE TIJ.
Keshtu, kur te vdese, ky njeri do te njihet nga keto tema, dhe njerezit do te thone: Po, e mbaj mend qe ka pasė fole e shkru shpesh per kete.
Dmth, keto tema behen karakteri i tij, personaliteti i tij.
Eshte fort mire qe te mos mashtrohemi ne zgjedhjen e ketyre temave.
Sepse, nese pahiri kemi qelluar dhe kembengules e kokeforte, atehere zgjedhja e nje rruge apo teme te keqe apo te gabuar do te jete fatale.
Duhet te mendohemi mire pra, para se ta perqafojme nje ēeshtje a ideal.
Besnikeria ndaj nje ceshtjeje a ideali, eshte thike me dy teha: kjo te ben ose nje njeri te madh, ose nje njeri pis, kriminel dhe te urryer.