Si quhen, me emer, ato momente qe ne te njejten kohen te vjen te qash e te qeshesh?
Nuk e kam fjalen pėr tragji-komedi.
Nejse...
Te gjitha lendinat e botes jane te njejta.
Nuk ka male ne bote qe i ngjajne njeri-tjetrit.
I thonė njefare fjales.
Kjo puna e maleve ma kujton ate poezine e atij gurbetēarit qe po i ēahej zemra pėr ta parė edhe. njėherė shtepine ku ishte rritur:
Shkėmbinjtė maje-mprehtė nė ato male, janė shpata
qė zemrėn e mbytur nė mall po ma grijnė.
Tė kisha mundėsi tė ēahesha nė njėmijė pjesė
Secilėn e kisha qitė maje mė maje, tė shihte shtėpinė.
Unė, malet e vendlindjes sime i shoh prej dritares. Mė nė fund.
Mė duken krenare.
Me vjen mirė pėr to. Bora e ketij dimri te ashper, ua ka kthyer madheshtine dhe krenarine.
Jane te njejtat, si dikur. Me duket sikur gjysmen e jetes e kam kaluar siper tyre e bashke me to. Me trup.
Me mendje, ēdo ēast te jetes.
Kujtimet... bejne punen e tyre - ato kohė, ata njerėz...
Sytė... ritualin e tyre te zakonshem - ne fillim i ndjen se si ngrohen, pastaj, siē ia bėnim kur ishim fėmijė, gėlltitė lotėt e tepėrt edhe len aq sa tė kesh xhixha tė ndritshme e rreze tė arta midis syrit e malit.
Mirė thotė Lisi i vjetėr i Gurit (Sylaj):
"...
Janė tjerė njerėz, janė kohė tjera,
Vetėm unė i njėjtė kam mbetur."
...
Ama, une nuk erdha te shkruaj pėr kete pune.
Diēka tjeter desha te them.
Diēka te keqe.
Po.
Pastaj e nisa me keto malet postimin sa t'ua mbeshtjell pak atyre qe do t'me hidherohen, e te bej gjoja
Ehh...
Prap e ka rrokė njifar ftohti.
Mbase e shtypė CTRL+S edhe mbyll me sukses MS Excel-in, e zien njeri kafen, e hape Dardania.de forumin me lexu ndonje send te hajrit prej shqiptarhanes.
Ēka me pa?
Standard.
tipi engjellor, tipi engjellor, tipi......, ZeroCool, ZeroCool, Z......, Albonita, Albonita,......... N'mos qellofte Albonita, sigurt eshte Diana007, Diana007...........
Nazdravi pozdravi me kete kenge... xemlat e mamit... ēka i kishe ba kesaj omelcines m'an't'eper... ēka i kishe ba ksaj merrcines m'an't'poshter... ???
(Vetmeveti: "jav kisha .........."
)
... e tafti-bafti...
Paramendo cfare aftesie gjeniale duhet me pase njeri pėr me munde me u pergjigje e me komentu ne mbi 30 tema brenda 1 minuti!?
Pastaj, normal.
E vėren se mbreteron monotoni.
Monotoni si ktynehere muzika klasike.
Gjyshja ime, rahmet shpirti, shumė e ka pasė monoton muziken klasike. E kemi pase administratore te shpise gjyshen.
Se, qe thuni ju, gjyshja...
... e kam pasė une dikur nje gjyshe qe e pat harru Zoti, gati pata besuar se ishte e pavdekshme.
Mos ta kishin shkelė fansat e Gjykse Vulajt duke
u shty per te hyrė ne koncert, sot garant do te ishte nja 150 e kusur vjeēe.
Eh mire, tana t'mirat i ka pase n'trup t'vetin gjyshja, veē muziken klasike s'e merrke vesh asnjitrohe, nuk i hynte kah asnjani vesh, e le mė per t'i dale qe s'diskutohej hiē ēeshtja.
OK, nji nate, RTK-ja kishte vendosur te transmetonte muzike instrumentale. Klasike. Nje dirigjent gjerman (a e keni verejt, te gjithe dirigjentet gati jane gjermane? Kqyrni edhe fjalimet e Hitlerit qysh i luan duart si dirigjent i filharmonise se Lajpcigut).
Nejse mo, tak-tak-tak, i ra me nje thuper asaj derrases ky dirigjenti, ata njerezit perpara tij u armatosen me violina, edhe Baaamm!
Ia nisi.
Gjyshes i ra si n'zgabim, edhe tha: Hoooppa! a ia nisen apet bombardimet a, athu kush i ra ksihovna? (ajo i mbante mend luftat prej Tanzimatit te Turqise e deri te bombardimet e Natos).
E nejse, baba im e qetesoi edhe i tha: jo oj nane, muzike eshte, muzike klasike.
Aaaaaaaa, ia beri gjyshja si me jardam.
Nana ime andej, qe ishte afer kuzhines, me ze te ulet: "oo kupsh ti ishalla, qe nuk vdiqe mo se na e more shpirtin".
E nejse, gjyshja ia nisi p'e kqyr me vemendje muziken.
Kur andej kah midisi, ky dirigjenti u nxe si keq, muzika kishte marre teposhtezen, gjyshja u sterkeq e tha: o djali i nanes, po ēka ka qaj burri qe po kcen e dridhet ashtu i sarrakuqt?
Baba, i dhimbshum i shkreti, iu pergjigj: nane, atij
burrit ia kane dhan qat thuper edhe ia kane caktu per detyre me i ndalė qata pisat me violina. Edhe po iu thote: bollni mo o thi! Por ata nuk p'e ngojne.
Aaaaaaaaa, ia beri apet gjyshja. Nana ime apet andej afer kuzhines me ze te ulet, e tha ate lutjen te Perendia.
Pastaj gjyshja ndejti pak edhe i ra n'fije: masi nuk p'e ngojne, pse nuk po shkon more n'shpi ky rrota (keshtu fliste gjyshja ime, e kam pasė caricė)?
Baba i tha qe s'ia japin rrogen tani.
Aiii ih ih ih! ia beri gjyshja, po punen e leshit qe ma paska trullani.
Edhe pastaj gjyshja dha urdher te shkymet TV, se gjyshja ka qene e zoja e shpise.
Une kam qene femije ne ate kohė. Nja 50 copa femij kemi qene, prej nipave, sternipave, kastranipave, e deri te kastravecat.
Merreni me mend, a.
Ose,
Ndashi edhe mos e merrni.
Ika tashti se boll rrejta.