Poe, ra llafi te depresioni pranveror.
Demek qikjo koha kur perfundon dimni, e para se me ardh pranvera me gjelbrimin e saj, ni fare ngjyre te pangjyre, e merr natyra.
Kjo po verehet edhe ne dardani.
Monotoni.
E diell sot. Dite me diell ktu, po kqyri jashte per xhami, bari ka marre ngjyre kashte. Ngjyre kashte, si e sarillavt diqysh. Qashtu si une kur jam kan e vogel.
E sarrillavt. Merre haje qito m thojshin, se si e sarihte po rrin diqysh.
Po de, po ngjyre t sarihte ka edhe dukati.
A egziston diqka, qe e ka veq anen negative? Ose veq anen pozitive?
Shkova me nejt te Halimja, e kish lan ni shkrim t fundit qatyqene n dere. Hiq nuk hina.
Shkrimi i Dagllasit, t len me dyshu, qe nashta baba i ka vdek Alimes?? :((
Shpesh i nin njerzit tu thane; E diell sot, qfare monotonie, s po rrihet hiq.
A prit, se qitash t vjen n shpi t merr dikush, edhe t qon dikun me pas fun.
Po qu, qka po pret? Qu mbushe diten me jete
Hypi biciklles, dil neper Llap, shko te kojshia, pije ni kafe, lexo, nreqe nej pune, ngo muzike, kqyre nej film t mire, luj me fmine ton, shko n piknik me familje, thirr n Ks, pi qaj e duhon
, tfilloje garazhden, funi i funit, ulu n kauq n sallon qaty, hapi syte n tavan, edhe shijoje kete dite qe pate fat ta kesh, se dikush tjeter, dikush qe e merr nja lajm te hidhur, psh se do te vdes, ai nuk do te donte asgje tjeter, veq edhe disa "te diela monotone".
Po pra, " mbushi ditet me jete", mos prit, koha po ik.