[emine]

Sa energji kemi humbur duke u mundu me krejt forcen te ndryshojme gjerat per nje dite kohe te shkurter,dhe ktu ka qen gjithmone problemi se duhemi ti japim kohe dhe hapsire vetes,vetem mendimi se gjithmone sdo ket vetem shi,apo vetem diell te cliron nga ngutja dhe paknasite,
DHe vjen nje qast ku pret nje lajm ,ndoshta ky lajm do jete dhe fundi yte,dhe duhesh te pajtohesh me mendimin se asgje ska rendsi me te madhe sa shendeti yte,koha dhe energia qe ke investu ne kotsina te dalin perball dhe te ndeshkojne mendjen duke te then me inat,kjo a jeta ky je ti,nje flet dushku qe sberthen dhe sbukurone nje pem,por nje dite do biesh dhe vushkesh,pse je kaq i ngutshem pse sju knaqe kohes sa sbukurove at pem,pse mendove se duhet patjeter te arrijsh cdo gje,pse deshte te jesh me i miri nder te miret pse i jape me shume kuptim asaj qka e pave me sy sa asaj qka e preke me zemer,,,,pse pse sote asgje ste le pershtypje sa te marresh nje lajm qe ti je shendosh dhe do kesh shans te shijosh dhe pak nga jeta
E pse kure asht fundi njeriu kuptone sa shume ka pas dhe ka harru te shijoi,ka mendu kaq shume per ndryshime,lumturin dhe arsyen e te jetuarit e kemi gjithmone mbi shpatullat tona,dhe ne e fshijme si pluhur dhe hudhim tutje,dhe kure perballemi me vdekjen ateher kuptojme se ne kemi qen shkaktar qe e sollem ketu,duke e torturu mendjen,duke kerku gjithmone dhe me shume nga vetja,duke mos leju veten asnjeher te jemi te dobte,duke e kriju veten si hero,e per qka dhe deri ku,kan kufi gjitha kto,apo duhet vetja te na thoje nje dite Stop.
Cdo mengjes ku kemi shans te fillojme perditshmerin,sado monotone dhe merzitshme te jet,a Pershtypje e cilla nje dite do na kujtoje qaste te bukura ku sote ne nuk i shofim po nderdija i ka nguju dhe mbyll ne vete,