[jadore]

Postimi origjinal është bërë nga e-uritura

Njëherë dikush më tha; Ti shkruan pa shpirt. Shkruan pa ndjenja.

Nuk e di në është e vërtetë, por pa dyshim se shkruaj koklavitur.

Gjentëllmenët e mijë, ka ndodhur një keqkuptim i vogël.

Ajo që doja të them më lartë është;

Dashurija e parë, krahasohet me kur të marrësh drogën herën e parë.

Do të thotë hera e parë dhe e vetmja kur bie në dashuri, ose kur e merr drogën.
Ndjenjë e papërsëritshme.

Dhe si ai/ ajo që ka rënë në dashuri dhe si drogaxhiu, janë gjithmonë në kërkim të asaj ndjenjës të herës së parë, gjegjësisht të papërsëritshme.

Për këtë arsye, njerëzit kërkojnë dashuri të reja.
Për këtë arsye, njerëzit duan pasion në dashuri.
Pasioni egziston, derisa ta futësh përsonin në dorë.
Shuarja e zjarrit e bën të veten, dhe pasioni fiket.
Pastaj, hulumtojnë, kërkojnë, deri të ndiejnë atë pasionin e herës së parë.

Egzistojnë raste, kur pasioni nuk vdes. Hera e vetme kur ai nuk vdes është kur një lidhje shkatrrohet në top-formën e saj. Dtth para se pasioni të shuhet.
Ajo mbahet mend si dashuri e jetës.
Vup, ja ku jemi tek shembulli që përmendi Gega 1, nëse unë e dua Zemrën, dhe që të dy jemi 23 vjeqar, unë e dua, dhe si po e shihni edhe vet, ai nuk më don, unë nuk e kam shuar "pasionin" me të, dhe ai do të mbetet dashuria ime e parë dhe e vërtetë.

Shpresoj të më keni kuptuar drejtë.

Dashuria nuk është kurrsesi narkotikë. Dashuria vetëm mund të krahasohet me të.

Nëse më pëlqen të bëj dicka, atëherë ajo është krahasimi i gjërave të ndryshme.

Si psh; Jeta krahasuar me një parashutist.

kete te mire ka reflektimi , sa here kthehesh e lexon merr trajte tjeter ..

gjithenje po me duket kesaj here qe ja qellova , e Uritura eshte ummo dhe eshte hommo .

p.s. ndryshe s'ka si ndjen kaq passion .. gjith veq per qito i kam gjelozu hommot, ndjeshmerine qe e kane dhe e shpehin