Titulli: Reflektime
Liria
Liria eshtė tingulli i kitarės nė ēmendurinė e skajshme tė peshkatarit kur dehet ne drithėrimėn e peshkut tė kuq nė grep, liria ėshtė dridhma e kohės qė kafshon veten nė pakohėsi e mashtrohesh pas dhuratave tė huaja si fėmijė, liria ėshtė fjala qė nė heshtjen saj tė pėrvėlimtė flet.
Liria ėshtė vallja magjype qe djeg shputėn e kėmbės nė zjarr e sdo tja dijė, liria ėshtė shpuzė qė kall e ngjitet si pike nė gji.
Liria ėshtė kėnga nė vaj e lypsarit me shpirt poeti, ėshtė monedhė pa vlerė ku gjithcka blihet mė frym vargu.
Liria ėshtė kurorė prej shpirti, aty ku puthen e dehen lypsari ,i miri dhe i ligu, ku skllavria lirohet nga prangat prej Sizifi e mbretrit lidhen dhe e lėrojnė konceptin prej miti.
Liria ėshtė frymė
pssssssssssssssstt ndjeje!
Liria jemi une dhe ti dy hije ku pėrtej qelqit mashtrojmė veten mot pas moti e mbi muret e qelqta na qan pajtueshėm Zoti.
__________________
Asgjė nuk ėshtė e pamundur. Pamundėsinė apsolute e shkakton mosdija jonė reale.
|