[natyra]

Postimi origjinal është bërë nga Alima

...

PO KU JE, O SHQIPTAR?!



Sa ka male, sa ka shkrepa!
Heu shqiptar, he tungjatjeta.
Po ku humbe, që s’të gjeta?!
Zëri yt askund s’dëgjohet!
Në shumë çështje shqipja vonohet!
...
Besa besë, besën ta kam dhanë,
Më herët jehonte në çdo anë.
Kur shqiptari diçka të ka premtuar,
S’kishte arsye për të dyshuar,
Burrërisht pas fjalës së dhënë ka qëndruar.

Fatkeqësisht, besa ka humbur tani!
Ti o shqipe aspak krenar,
Fjalët tua s’peshojnë n’kanar!
Odës ja harrove rendin,
Në kafene e bën kuvendin!

S’të ka mbet shumë nga burrëria,
Shprehi të është bërë tradhtia!

Eh moj shqipe shkreta,
Ku të mbeten ato kthetra?!
Për to miku ta kishte lakmi,
Armikut në palcë frikën ja ke shti!

Krahët e bukur me të cilët lartë ke fluturuar,
Heu sa shumë të janë shkurtuar!
Dikur krenaria e qiellit të shqiptarisë,
Sot rrafsh për toke, shembull i pasigurisë!

Samidin Xhezairi (Komandant Hoxha, Prizren)


.

Ndaj me Ty ket poezi e nderuar...Alima

Falemnderit qe ke sjell mes nesh...respekt per autorin!

Natyra.