AW: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Isha ne nje vendė
autori xhelal ferizi
isha ne njė vendė
ku mė deshtėn
edhe kohrat e larmishme
dhe me pshtynė,
njekohsisht
isha ne nje vendė
,kut nuk merresha dot vesh
ku edhe mė shtynė
nė gjuhė te ndryshme
e nuk merresha dot vesh
as nė shqip
.......
e kam perdorė fjalen
edhe gjuhen e damarėve
e deshiren ma ma tė madhe
per tu kuptuar
edhe emocion valen
perlotshem kam gurgulluar
......
isha ne nje vend
ku u mohova
edhe boterisht
aty
ku ku provova
per te lulezuar
njerzisht
.........
un isha ne nje vend
ku me sy
kerkoja rotull
dashurinė e ėndrruar
un isha aty
e atje
fjalė
e pendė
e mohuar
e ne jetė
sa her jam thy
ne at vendė
sa her jam bėrė
pendim
mohim
e hap i vonuar
------
e perseri
si syth kam qelė
per ideal
per dashuri
pas joshjeve
tė jetes
kam vrapuar
shprtezim u bėra
per dhe
toke e fushė e mal
, i qelur si syth perseri
i qlur shqip
si pip
e u thava
perseri
neper zgrip
ne kohen plot larmi
vyshku
e ringallu
per me mbi
perseri
duke u rigjallruar
rrenjet i pata
ne shprese
ne dashuri
her her
mbeta idilik
varg i harruar
e her lirik
ne cicerimen time te vetmuar
me duani tash
me duani
edhe
ju
te tjerė
e ju kureshtarė
te ri
ju
qe erdha
tash
ne ket vend
un ju sjellė besė
ju fali mierėsi
mos me leni te vdes
neper anomali
qe shekulli i ka
e koha me ves
kur un cieroj pa ja nda
-------
si ngriteniu ju ne qdo mengjes
si i thoni kohes
kah cila udhe un me ra
.......
kah te ciceroj
me thoni
apo te iku per seri
te fluturoj
e ju
perseri
te me harroni
......
me qelni
me qelni si lule
ju prap,
si,. lule ne hapsirė
o ne saksi
un me vargun e lirė
nga hiri ne hi
po mbij perseri
ma shihni lotin tim
qe kullon si vesė
qe kerkon paqe me pi
e vlerė
besė
pranverė
dashuri
me mbani
me ushqeni me njomsi
,me qeshni me shend
kerkroj jetė
dashuri
bukuri
se erdha ne ket vend
un jam i vuajturi vet
dua te gjejė qetsi
.......
kohrat e fjalen
mos mi leni shkret
dua buk shpirti
per vargun tim
qe gjalloj
mbi dhe
mbi toke
e det
duke endrruar liri
e dashuri
...
se helm
neper kohra
me dhanė ata,
e shekulli
e bijte e ti
te zi
ata
me dhan udhėt
e stine te ngrira
e mergim
me pi
mua e vargjeve te lira
me ktheni ne njomsi
me pi
......
se ata
as ne vargjet e lira
nuk mi lan
ne cak
ne kthimin tim
me mbrri
lotin ma bene gjak
nuk di
si quhet ky art i zi
i pa shpirtsi
me ktheni
me ktheni ne dasshuri
------
me lejoni
qė te mė njihet mundi
per liri
mirnjohja
shpirte
te me shpallė
i gjallė
zog
qe kendon per dashuri
per dhe
te parave
toke
e zallė
me leni
ne rikthim
perseri
se kam mallė
mė duani
perseri
me shpėrlani
me sherbet dashurie
mos me ndani
me mbani
per dashurie
me shihni me sy te mirė
mė leni varg liriė
ne romantikė hane
me shperlani
, me ,ujė t e,bekuar,
me shplani
me ujė shalqini
, e kroje,dardane
dua te shkoj aty
edhe atje
ku buron ibri
e drini
te shoh
ne gjuhe nane
si flet dhe i imi
ma falni ndonje urim
a, fjalė, te butė
n'gjuhė nane
mos me leni keshtu
te perlvluar
neper ndonje skutė
i harruar
...
mos qeshni
mos perqseshni
ju
me buzqeshni
kur une therras
lotin
e gezimin
,me zemer,
ne ndonje
shprese
a
metaforė
a fjale
ne mallėngjim
........
nuk dua te vdes
ne udhe te pakuptim
dua ne emrin tim te mbes
e jo te me quajne harrim
nuk dua te me harrojne
as lulet
qe te gjitha nuk i di me emer
as shprehjet
qe ,nuk kan mbarim,
...
un jam tha
jym vyshkė
pėr nje pikė shpėtim
,,,
per nje grusht dhe
kam qa
neper udhet e kohes
me mallengjim
sa her dore kam dhene dasahuri
pa djallzi
duke i besuar
entuziazmit tim
e qasteve
e shekullit
nuk dua ne varr me ra
i pa kthim
i pa
gezim
i pa lulzim
i pa shpetim
.......
e dua te drejten
e drejta te me quan
rigjallerim
........
un njiher thash
se kam kaluar neper zhegnjim
se atij
ah atij
qė
,doren i dhash
e ai
e ajo kohe
me mashtrim
qe un e nxora
ne drite
e ne udhe
me ndriqim
........
nga ajo mora lendim
.........
ajo
ah ajo
me shtyu
me pshtyu
me qoj
ne humnerė,
me me rrokullisi
pa ndonjė , pendim
.un,te ju erdha , tash
kerkoj rigjallerim
kerkoj perseri pranverė
dua cicerim
me leni te ciceroj nje her
.........
nuk ju njoh,
kush jeni ju
as sy
as mendje,
nuk ua di
mos me leni
mos ne moh
a keni ju ndjenjesi
as besen
nuk ua njoh
a ,e,keni
lukset tuaja
a i leni
,ne pjatė
nuk e di
un kerkoj dolli
pa djallzi
rruga im e ishte e gjate
dua jete
me pi
perseri
e gezim
e kthim
ne postin tim
ku isha me plot
dashuri
ne ledhatim
ndoshta ju shikoj
me dro
e me ,endje
e me shprese
un nuk ju mohoj
un kerkroj te mos vdes
ne dheun tim
neper kerkim
e ne dhe te huaj
kerkoja
ringjallje
gjaku po behet uje
mjaft ma me keto tallje
nuk dua
nuk dua
te vdes
ne harrim
q jan keto
kallje
qka je duge djegur
o shekulli im
..........
u dogja
un
me pritjen time
te gjatė
neper kerkim
kerkoj
rikthim
aty
ku shpirti im
do te ket sy
e ku dashuria
shpresa
nuk ece ma
neper krajate
mos me leni jetim
si vesa
kur bie
mbi lulen e thate
se keshtu
qasti i pa mshirė
me duket
shekull i gjatė
kekroj bukuri
meshirė
e art
te keni shpirte
per vargun tim
qe yjet
i ka i ka shpirtezuar
lart
fjala ime
penda ime
esht uratė
ne secilin cilin vend
e thash
me cicerim
nuk dua greminė
as un
as kombi im
me leni penden
punen
dheun
lirinė
artin
me zbukurim
...
nder ju kam ardhė
nganjiher
edhe
me nje vyshkje
e me mallė
udheve te gjata
me halle
plot rrudha
ju flet
prej se largu
vargu
poema e shpirtit tim
e kujtime
mallė
mallengjnime
ti nuk po me flet
o vendi im
o toka ime
un jam
odise
rruget te tille
me kan shpalle
e vuajtjet
mbi det e mbi dhe
ja perseri ku jam
gjallė
ja
ju tregon penda ime
sa shum kam mallė
sa shum rruget
odise
me kan shpallė
e penda ime
nder duar
qe drdihet
nga njiher
e pa faj
e me lot
ajo nuk po lidhet
e gjallė
esht
me rrudha
nj e pend ė
neper mot
qe e qiti udha
ne shtigje te krajatave
dje pardje e sot
shtegtare q ee kan shpalle
vargjet neper mot
mallin e ka ruajtur ne gji
sa her
esht bere hi
dje eüardje
e sot
ka mbi perseri
........
koha nuk kupton lot
qe ajo
mbu vargun
i ka derdhur
si shii
nuk di,
a mund te gjejė,
ketu ndėr.ju
burime
fjalė
valė me gurgullime
neper troje
me fjalė
e argjend
un
e penda
ime
tash
qe erdhem
ne kėt vend ė
nuk di si ti quaj
keto ndjenja
keto shpirtezime
nuk di si quhet ky vend
o fjala ime
autori xhelal ferizi
|