[lirik]

Ylber
autori xhelal ferizi
ylber sa me ke gezuar
vijat tua i kam quajte mahni
i kam shpirtezuar
seciles pike me shi
gezueshem i kam pershruar
sa sa bukur shkelqen ti
ne harku ne hark
jetes hjehsine duke i spjeguar
ne qiellin si kuoplle
e ti si qark
i magjikshem i harkuar
un e vargu im nga larg
ne art te kemei perjetsuar
ylber
sa bukur pin
e sa hjeshem qiellit i rrin
sa shum me ke shpirtezuar
mua evargun tim
per bukruine tende kam frymzuar
secilin burim
aty ti nga nji skaj
ne tjetrin skaj te qiellit
ku un dua te vrapoj
e penden time neper emocione ta mbajë
aty ku currili pikoj
e ngjyroj
ku flet shkelqimi yt
shartuar neper rreze te diellit
oh beso
sy her qiellit i jan ngazllyer syte
neper sharmet e prillit
kur ti e sharmi yt
shtriheshin neper qiell
neper gjysem hark
me mahni
un e i arti diell
kemi fole bashk
secilin varg per ta shkri
ne bukurine tende te lashtë
nuk ka si ti
askush nga skaji ne skaj
qiellit
neper larmi
nuk mundet
aq arte
e me bukuri
me pi
ne dy skaje
e ne shtatin gjyseem hark lart
sa shum shpirtit tim i ke nxite dashuri
ti
ylber
ti
ti metaforen ma ke pertri
ti
rilinde emocione
ti shkruan bukuri
ngjyrat tua ja kalojne qdo ikone
si ti
askush nuk pin dolli
neper troje
e kroje
currilat i mbushe me larmi
secili bilbil goje
me spqepin kur bjen me pi
ne cicerime me plot zemer
te kendon bukuri
e vargu im me emer
ta njeh secilen larmi
oh ti je vet harku ma i famshem
qeillit qe i shkruan lavdi
autori xhelal ferizi