[lirik]

Më gjuajten me anti jetë
autori xhelal ferizi
më gjuajten me anti jetë
vetem pse un
isha poetike bletë
neper bukuri kombtare
mbidhja visare
e bukuri arbërore
nepr nektare
kendoja edhe kur toka jonë
ishte në zgrip
në buzë te gremines
ne mbijetesë
un i biri kanarines
i bilbilit
ne me s te stines
nen thundren e katilit
kendoja
ne me s te stuhive
ne mes te shkretires lulzoja
prandaj mëritë e armikut
më gjuajten me shigjetë
e me shum shigjeta
ne jetë
me gjuajten ne krah
per te mi thyer

se un u bër a zog

qe kendon per troje te veta

nuk deshta ta le kengenn te shkretë
as vargun e fjalen
un neper shum udhë u treta
duke derdhë kombtarisht valen
nga poemat e mia
sa shum yjet ne qiell u ndalen
u ndalen
edhe kureshtjet panteone
e vet gjersia
e qiellit

ato shikuan kah shqipnia
kur un
lotet e buzqeshjet
neper vargjet e mia
ua thash neper nje zemer
zemer ku mbinte
ardhmeria
ajo quhej liria
ma i bukuri emer
prandaj dinakeria
mëria

kah do me shigjeta
gjuante ne mua ne vargjet e mia
kur ato i ligjeronte jeta
shkruar nga autori xhelal ferizi