Titulli: Poezi nga Poetė tė ndryshėm
Nuk kam kohe te pres,
gjersa ti ta kuptosh,
se kjo jete nuk eshte thashethem,
nuk kam kohe te te pres ty,
qe ti te dalesh nga shpella,
e te errtit mendimit tend!
Nuk kam kohe te merrem me ty,
o ti qe mengjezeve' pa i lare as syte,
del e i jep udhe neper komshinje...
thashethemit tend qe helmon cdo shpirt!
Nuk kam kohe, se kam pune te tjera,
oh, me pret yjesia Kumtrit rrezatuar,
me presin shpirtra qe melodive te reja...
te kendojme mall-dashurise se perqielluar!
Lamtumire o pseudomik,
o ti qe me dy luge ne brez me rri...
me njeren do te hash ne sofer me fisnike,
e tjetren e zgjat ne corbe me thashethemexhi!
Llemadeo
__________________
Quod me nutrit, me destruit!
|