Titulli: Njė!
Nje gote uje doja te shijoja, dhe papritur ne rruge e siper duke ma sjelle kete gote e krise. Une mund ta pi ujin, nuk eshte dhe kaq e veshtire, por uji sdo te kete me shijen qe kishte me pare, do e shijosh edhe ti, do ta kuptosh, ndoshta nje dite mund te duket e njejta shije, por gota do te mbetet e krisur, sa keq, me vjen vertet keq, ndoshta mund te duket dicka e vogel gota e krisur, ndoshta se une i hiperbolizoj gjerat, por nuk e besoj.
Sa shume duhet te dish, sa shume duhet te mendosh, e di, pak e veshtire por nje dite do te shkruash diku te njejtat gjera qe shkruaj une, dhe nuk do te jesh ti, por une, e kuptoj, te ngaterroj.
Midis ketyre gjerave "filozofike", mbaj nje gje, sdo te hedh kurre poshte, dhe e di pse?
Kam mesuar ti dua njerezit me te vertete, ti cmoj, ti dua si vetem time, ndoshta ndonjehere edhe me shume, kjo dhemb me shume, mos u ngaterro, jane te qarta dhe te pastra.
Dhe jeta vazhdon., me zhgenjime.
|