[Kercovari]

Postimi origjinal është bërë nga Domira

Mjer ne neqoftese secili prej nesh nuk ndjen obligim te vetin qe ne cfardo menyre te jete gjate gjithe jetes se vet ne sherbim te atdheut. Prespektiva eshte forca e perbashket per te dhene prej vetes aq sa dijm e mundemi, eshte ajo kurajo dhe perkrahje qe i japim njeri tjetrit dit per dit per te dhene dicka per atdheun, secili ashtu si di e mundet.

"A morre vesht e jo", nuk eshte inkurajim por eshte e kunderta qe con ne regres, dit per dit minute per minute...

Realiteti eshte se pa dashuri per atdhe dhe per njeri, te kota jane filozofite, mbivotimet, shtyrjet me brryla, fyrjet, mohimet, urrejtja...ky eshte realiteti i hidhur, egoizmi qe na ka kapluar duke shkele e harru interesin e pergjithshem qe eshte pergjegjesi e secilit...atdheu ska bossa, nuk eshte i askujt por eshte i yti, i imi, i femijeve tu, i femijve te mi, i yni...me te gjith potencialin qe kemi, diturine, mencurine e ajo qe eshte me e rendesishmja, me dashurine...

Kurë një vend është në krizë te madhe politike dhe sociale, kjo është goja e njerëzve në pozita përgjegjëse në këto vende (nga politika dhe ekonomia deri në komunitet fetar)dhe gojat e këtyre njerëzve janë të mbushura plot e përplot me atdhedashuri,kryesisht në vende të tilla me përgjegjësi deri në të pamundurën pa u lodhur i shprehin popullit atdhedashurinë në çdo paraqitje publike .Situata katastrofike në çdo aspekt në vende të tilla thjesht bie në sy dhe tregon se maskimi i përgjegjshëm dhe patriotizmi është faktori pas të cilit ai fsheh diçka krejtësisht tjetër. Por ajo është e kotë për këtë! Populli gëzon pasion dhe vullnetarisht i pranon maskuesit e patriotizmit,patriotizëm dhe atdhedashuri që ai organizoi me përgjegjësi.Një atdhedashuri dhe patriotizëm popullit shqiptarë iu organizua edhe nga Jugoslavia dhe shkuam aq largë sa që e shkrime atë atdhedashuri në këngë patriotike,rast që më ka mbetë i freskët në kujtesë"Marshall Tita në kalë të bardhë"shqip,dhe "Jugoslavijo" serbisht.

Vitet `90 zhdukën atë atdhedashuri dhe patriotizëm,dhe si të gjithë popujt e Jugoslavise edhe shqiptarët nuk nguruan të shpallin atë atdhedashuri të vdekur me shpalljen e Kosovës Republikë dhe kushtetuta e Kaçanikut te cilat na gjetën me një ekonomi të shkatruar dhe pa perspektive politike nën ombrellën e pacifizmit Rugovian,nje "diktaturë e heshtur"në të njëtën kohë diktaturë e zëshme plot e përplotë me atdhedashuri,skamje,vuajtje,burgime,internime dhe vrasja të cilat deri në ditët sot nuk kanë gjetë asnje zgjidhje po janë futë në data baza të drejtësisë si raste "Misterioze".

Ser pse unë mendoj kështu do të shprehem gjërë e gjatë në një rast dhe vend tjetër mbase sot me duket kohë e bukur dhe kam ndërmend të hedhë disa hapa drejt alpeve Zveceriane,dhe nëse nuk di të reshqes me ski do të rëshqes bythas të ndjejë lirinë që afron ky shtet në çdo skaj të tij,kurse në vend të atdhedashurisë dhe patriotimit të imponuar të obligon punën si mjetin më të mire jetese për të kuptuar sa më mirë atdhedashurinë.

Enkas për ju në një kend dhe vend tjetër sa më shpejt.......
Pse është kjo kështu?

Pa pretenduar të jap një përgjigje të plotë në këtë pyetje,dua të theksojmë këtë reflektim në disa nga mekanizmat që lejojnë sjellje të tilla njerëzve përgjegjës në popull. Jo vetëm nga kurioziteti, por sepse janë këto mekanizma të vetëm të tillë të cilët çdo ditë janë duke punuar në kokë (në vendin e tyre dhe në kokat e popullit të tij).