[lirik]

Udhet perplot me gurë

autori xhelal ferizi

e un zbathur

kërkoja lidhje zemrash
kerkoja shprese urë

lidhje dashurie e fjalë
ne mes
shpirtrave
por pse nuk flisnin
nuk e kuptoja
e un
në gjuhen time

nganjiher me pak gëzim
e her me nje far rime
e me vargun tim
i kam thyer heshtjet e gureve


diqka stinet sikur peshperisnin

kureshtare ishte fjala ime

e kur pikonte loti im
neper mallengjime
kufijte diqka flisnin

udhet ishin
me gurë

e un zbathur

un
e vuajteria ime

sa shum endrra

ishin bere cope
e iluzionet therrime
e din mire fjala e penda ime

kah udhet me gurë

qe nuk kishin mbarime
ah ti udhë memece
ah toka ime


sa udhet ishin
mbi globe

qe nuk kishin urë
e pau mire krajata ime


sa shum u mundove
te lidhesha brigje
errsirat ishin llahtare


o penda ime
e kohrat nganjiher si varre


deshten te thyejne

fjalen time
edhe ty atdhe

e ty o shpirtë dashurie
vargun ma degdisen ne mergime
me lan nje far tapie
vetmine
e lotin e fjales time

deshten me te vu ne qivurë
ty ,metafora ime
penda ime
edhe emocionin

e ti o fjala ime
je drita e syve
te ndjenjes
ti je zedhenjsa e botes time
qe shpirzon shprehjet neper mallengjime
e ty o hapi im
o shpirtë
te lan ne pa kthim

shpresa ime e prlotur

ti ece
ne udhen
plot me gurë

edhe ti poet
i zbathur
me shpirtin e plagosur
nga jeta ne jetë
sa her ke ra i plandosur
e tash kush po te vret
a fati i vulosur
a ndonje i tretë
a vetvetja vet
nga udha ne udhe
nga deti ne det
perseri
vetm me vete po flet
per dashuri
per liri
per endrra te reja
lotin udhet ta kan pi


plot gjak e lot
udhet e tokes


ece neper vuajteri
ece e

u bëre shpirte
neper kerkime

sa her buze vdekjes ngece
neper nje far cicerime
dridhjet neper leqe
gjunjet pa ra ne gjunjzime



vargun deshten
me ta perthurë
ah toka ime
penda ime
fjala ime
neper gurë
neper dhe

dje e pardje
e sot
e deri kure

edhe at-her dikure
diell kerkonte me nxe


e tash
mbi gure
piku loti
e fjala
e mohuar
syte e mi
shikuan larg
ne kohen e kaluar
mbi gurë
kam shkruar shpirta te ri
e te vjeter
qe mund te lexohen
edhe nga larg
qka do te mbetet ne leter
kush do te flet me varg



e ti kuptim
i fjales tende

e un
rob
i fjales time
mbetem

neper udhen me gure
nuk di perse kendej u tretem
kohrat duken me murë
e ne shtegun s e gjetem
deri kurë




ma gjej
o kuptim ku je
mbi dhe
nje urë
nje shteg
se nje kohe ikjesh
ne vetvete po me djeg
mos me le dege me dege
neper pyjet pa shtigje

se metaforat

me mbeten neper mundime

o kohë
o toka ime
kush po mbjelle e korre ligje

pse mohim

deri kurë

neper udhet
me gurë
dua shtigje
se zbathur po ecë
fjala ime
penda kerkon erqafime
ajo kerkon jete
nuk don te mbetet jetime



autori xhelal ferizi
lirik është në linjë tani Shto Reputacionin e lirik Reporto Mesazhe të Pahijshme Përgjigju Me Kuotë