[Dardanesha]

Nënës

E kujtë ishte ajo dorë e dëlirë,
që më ledhatonte,
e kujtë ishte ajo zemër e mirë,
që aq shumë më donte.

Kush është më e dashur,
kur është e re apo plakë,
ishte nëna ime ,
qe ma djeg shpirtin flakë.

Vetëm shpirti i saj i ndriçuar,
mbushur përplotë dashuri sublime,
ç'do gjë në jetë ka sakrifikuar,
për ardhmërinë time.

Sytë mbushur lot,
kur isha i dëshpruar,
fluturonte si pëllumb i bardhë,
kur më shihte të gëzuar.

Askush si ti në jetë ,
s'më afroi dashuri,
tash kur në amshim prehesh e qetë,
në ëndërr ç'mallem me ty.

Shpeshëherë me hapa të lehtë,
i afrohesh shtratit ku baj gjum,
më mbulon butë,qetë,
nëse jam i shplum.

Nënë,atëherë unë t'i puthi duart,
e ta puthi ballin,
kështu në këtë mënyrë
unë e hjeki mallin.

Pas pak me del gjumi,
mendoj se je gjallë..,por kot,
e preki jastëkun,
i bërë qullë me lot.

O All-llah i Madhëruar,
të lutem,mëshiro prindërit e mi,
kur isha i vogël,u kujdesën më edukuan,
më bashko në Xhennet me ata te dy.

Jeta pa nënë,
sikur nata pa hënë,
Sikur dita pa diell,
Sikur toka pa qiell.

Xhemil Sadiku