[lirik]

po ti kush je
cila fytyrë ishe dje
e pardje
e ke dashte armikun
as nuk kishe fe
as atdhe
e ke tradhtue mikun
e token
e loken
ke tradhtue nënë
e vlla e moter
per shkja
ke shite bashkombas e vlla


ke njofte veq hasmin kumbarë
sa zemrat e shqiptarve i ke tha
gjithmone ke qene tradhtarë
shqiptarve ju ke derdhe lot
e gjak
o dinak
e tash perseri
shtyhesh me dalë nder ma te parë
he ti u bëfsh hi
e shkrumb i zi
o tradhtarë
që naten ke punuar per tradhti
e diten gjoja per shqiptarë
si urithi i zi
ke ece nen dhe
e nga njihe rmbi dhe
ke grrye ne atdhe
me hasmit shkje
dje e pardje
e sot
patriot
o te mjeret ne
a ka kund zot
se na dogj
e na poq
na shkrumboj per se gjalli ne
deri dje me shkje
e sot me atdhe
sa her ndrrohet fytyra
ah o dhe
qe mbanë
o tokë
shembu ma mire njiher
le te shemben mal
e fushe e bokë
se sa trdhtari mbi dhe me dalë
perseri
e mende me na shitë
e me llomotitë
me rrena e me fjalë
per dit
qysh s ekjo mode ka dalë
as bari nuk don me u rritë
e lulet rriten e kan dalë
zogjt nuk po shohin ditë
se dyftyrshi ka dalë
rrena kah do me shitë
e ai qe deri dje
ne kurthe
ene prite
te ka qitë
dinakerisht
pa besisht

o tokë
shembu ma mirë
nuk mund te rrijme ma mbi dhe
se sa te shohim skutha te pshtirë
qe sot flasin per atdhe

e dje
e pardje
ishin me shkje

atdheun embanin ne zingjirë
sa hiq
kishte
e dobiqa
sa shum laraman
e te palosur
e sot flasin per vatan
kan nise fame me shpalosur
qyqaret
edhe ata qe deri dje
si kan njofte shqiptaret
e sot kan dalë mbi dhe
po turren me dale nder te paret
autori xhelal ferizi