[Le jardin des disparus]

...

Sytë e tu si qielli janë të kaltër
të kaltër unë i dua e plot shkëlqim
ti nuk e di e dashur sa trishtim
ndiej unë kur ai vështrimi yt i pastër
nis njomet porsi qielli i kësaj nate
nga brengë e fshehtë e zemrës sate

Sytë e tu janë të përlotur
sytë e tu më hapin një botë të tanë
që e kam andrrue por nuk e paskam njohur
sytë e tu e dashur që tash i kam aq pranë

Një ditë do të mëgohesh prej meje
dhe do të kalojnë shumë çaste
shumë ditë e net e vjet
gjersa do ta kuptosh
që unë kam mbetur ai i vjetri –
gjithmonë pranë teje…

..."Prandaj:
Nga larg dëgjoj, nga larg, ah! zërin tënd të butë,
më vjen sikur dhe sytë më ndizen në të tutë.."!