[Le jardin des disparus]

Mos më lerë ...

T’i harrojmë zënkat
mëritë e keqkuptimet
e kohën e humbur

Të harrojmë gjithçka
të harrojmë orët
që vrisnin pa mëshirë
me thika pyetjesh
dyshimesh të kota
zemrën e lumturisë ...

Unë do të të dhuroj
një shi plot me perla
ardhur nga vende
ku nuk bie shi
e do të gërmoj
gjersa të jap shpirt
të gjej ar e zefir
të tërën të të mbuloj

Unë do ngre një vend
ku dashuria të jetë mbret
ku dashuria të bëjë ligjin
e ti të jesh mbretëreshë ...

Mos më lerë
se më s'do vajtoj
e s’lëshoj më fjalë
po do të tërhiqem
aty prapa pemës
për të parë ty
për të ndjerë nga larg
zënë e gazin tënd
këngën e dëfrimin

Lermë që të bëhem
hij' e hijes tënde
hij’ e dorës tënde
hij’ e qenit tënd

Mos më lerë
mos më lerë
mos më lerë !...


(J.B - Ne me quitte pas)