[4peace]

vazhdim:











“All-llahu i Lartmadhëruar, xh.sh., ju ka dhuruar nga dituria e Tij dhe kjo është e mjaftueshme”.









“Pra, edhe ti mendon se ju nuk mund të shiheni, dëgjoheni a prekeni, ndonëse jeni kudo prezentë në afërsinë tonë e rreth nesh, për shkak të vibracioneve të cilat gjenden në qenien tuaj?”









“Pikërisht”, tha ai. “Këto vibracione te ne e tejkalojnë shpejtësinë e dritës te ju ( 186 milje në sekondë), e të cilën ju e vëni në pah si shembull (matjeje). Guri i rëndomtë, i cili hidhet fuqishëm, nuk mund të shihet. Apo plumbi, të cilin e shkrepni nga revolja apo armë tjetër që posedoni ju. Nëse për shkak të shpejtësisë së shkrepjes së plumbit (predhës) nuk jeni në gjendje për ta parë atë, atëherë si mundeni të na shihni neve? Përjashtim nga kjo bëjnë gjendjet në të cilat fitoni forcë e energji plotësuese. Uji i sihrizuar e jep këtë fuqi”.







“Çdo person, e cili e pin këtë lloj uji, fiton fuqi?”







“Jo, kjo nuk do të thotë të gjithë. Neve janë në gjendje për të na parë vetëm ata, të cilët e pijnë atë ujë, në të cilin është “ndikuar” për t’i nxitur shejtanët në trupin e atij që e pin. E kjo do të thotë se shejtani e ngërthen njeriun dhe e sihrizon. Kur shejtani apo më shumë prej tyre, e lëshojnë trupin e personit të sihrizuar e kur ai fillon të vijë në vete (në gjendje normale), në ato çaste i sheh para vetes”.







“E, a do të shohë vëllai (S), në trupin e të cilit gjendesh aktualisht, e kur ta lëshosh trupin e tij, meqë edhe ai është në gjendje të këtillë, për të cilën fole pak më parë?”







“Po, ai mua tashmë është duke më parë e degjuar. Unë jam duke ia tërhequr shpesh vërejtjen në lëshimet e tij fetare dhe e këshilloj që të mos i bëjë ato lëshime, qofshin edhe nga më të voglat. Si p.sh. kur don të marrë diçka me dorën e majtë apo kur harron ta këndojë bismilahin në situata të caktuara apo fillon të hajë me dorën e majtë, atëeherë ia tërheq vërejtjen. Ai, në këto raste, thotë se ka harruar. Atëherë unë i rekomandoj që të kërkojë mbrojtje nga shejtani i mallkuar, meqenëse harresa vie nga ai. Në atë gjendje, ai edhe më sheh e edhe më dëgjon.”







“Shumë mirë. E nëse dikujt i është bërë sihri, i cili nuk i detyron shejtanët që ta ngërthejnë njeriun?”







Ai ma kthen: “Në atë mënyrë, personi i sihrizuar, nuk i sheh shejtanët. Ai mund të shihet vetëmse kur realizohet ai sihir, i cili e ndërron gjendjen e tij deri në atë masë sa që ta bëjë jonormale e të panatyrshme. Një gjendje e tillë nuk mund të normalizohet përderisa All-llahu i Plotfuqishëm xh.sh, nuk e mëshiron atë person, që të ç’bëhet sihri, i cili i është bërë atij”.







“Mendoj që është koha që të sqarohet situata e tretë, në të cilën është e mundur të shihen xhinët. Tashmë e vure në pah që është kjo gjendje kur xhini e dëshiron vetë, nëse plotësohen disa kushte të caktuara e të cilat, në situatat e dhëna, i ndihmojnë në këtë”.







“Po”, tha ai.”Kjo është në rregull...do ta shpjegoj edhe këtë situatë”.









“Thuaji të gjitha, All-llahu të shpërbleftë!”

















DUKJA E XHINIT NË SITUATËN KUR DON TA BËJ KËTË, E DUKE I PLOTËSUAR DISA KUSHTE TË CAKTUARA, TË CILAT JANË TË DOMOSDOSHME PËR KËTË













Miku im xhin, shton: “Xhini mund të paraqitet kur të dojë, vetëm nëse nuk është shejtan, i cili don ta tmerrojë e t’i sjellë ndonjë të keqe (njeriut). Është diçka e rrallë që xhini i mirë të veprojë ngjashëm me këtë. Ata xhinë, të cilët i shfaqen njeriut në figurat e tyre të vërteta apo ia mundësojnë për t’ia dëgjuar zërin e tyre të vërtetë e me qëllim tmerrimi a frikësimi, janë, të më falësh në shprehje, njësoj si te ju ata për të cilët thoni se janë problematikët që e kanë humbur rrugën”.









“Siç duket, ata këtë e bëjnë me lehtësi?”...









“Çfarë?! Me siguri se nuk e kanë fare të lehtë për ta bërë atë gjë”, tha ai. “Madje, edhe kur shfaqen në dukjen e tyre të vërtetë atyre iu nevojitet një mundim i madh deri sa të mund t’i shfaqen njeriut”.









“E, për çfarë arsye?”









“Nuk e di”, thotë ai...”Por, për t’u shfaqur iu nevojitet mund i madh dhe shpenzim i madh energjie, hiq rrezikun që i kanoset shejtanit apo xhinit në atë moment”.









“Çfarë rreziku?”









“Që të hasë në ndonjë njeri të devotshëm (përshpirtshëm), i cili din ta zë shejtanin apo xhinin, t’ia thotë emrat e All-llahut të Lartësuar dhe me këtë rast ta burgosë e ta lidhë, në mënyrë që në këtë figurë t’ua tregojë njerëzve apo t’ua lëshojë fëmijëve për të lozur sikur lodër me të. (10)





[i]Ahmed b. Hambeli në Musnedin e tij shënon nga Ebu Seid el Hudriju se ka thënë: [/i9“Profeti i All-llahut a.s. një herë po e falte sabahun, e ai (Iblisi) qëndronte pas tij dhe e pengonte në këndim (recitim). Pasi që e përfundoi namazin tha: “Po të më shihni ju mua me Iblisin! E zgjata dorën dhe e shtrëngova aq sa që në mes këtyre dy gishtave e hetova ftohtësinë e pështymës së tij. Po të mos më kujtohej duaja e Sylejmanit (Salomonit) a.s., do të gdhinte i lidhur në shtyllën e xhamisë, ashtuqë fëmijët e Medinës të mund të loznin me të...”









[i]Kjo te ne trajtohet si armiqësi dhe rrebelim, siç është te ju hajdutëria rrugore. Kurdoherë që dikush në situata të tilla të jetë në gjendje t’i drejtohet prijësit të atij xhini, ai padyshim se do të ndëshkohet për këtë gjë, burgoset e madje edhe të rrihet”.









“Edhe nëse prijësi të jetë shejtan i mbrapshtë...?”







“Akuza tek All-llahu është më e mira... Të udhëzuarit e All-llahut është gjëja më e mirë. Poqese atyre që u shfaqet shejtani për ta frikësuar, do të ishin të tillë që t’i drejtohen sinqerisht All-llahut xh.sh., shejtani as që do të mund t’u shfaqej, as që do të mund t’i shkatërronte. Prandaj të thashë që dëshira e xhinit për t’iu paraqitur dikujt, është e kushtëzuar me disa rrethana, të cilat ia mundësojnë dhe ia lehtësojnë këtë. Këto janë, para së gjithash, largësia e njeriut nga All-llahu xh.sh., pakujdesia e tij ndaj dhikrit, lëshimet e tij ndaj farzeve, bërja e harameve (mëkateve), lëvizjet dhe fjetje e tij e papastruar.(11) Është thënë se:[/i9 “Melekët (engjujt) nuk do të hyjnë në shtëpinë ku gjendet fotografia, qeni dhe njeriu i papastër (xhunub)”.





El-Bazzari shënon në senedin e besueshëm të Ibn Abasit, se ka thënë: “ Tre personave nuk u afrohet meleku: të papastëtit (xhunubit), pijanecit dhe njeriut që përdor materiale (kozmetike) të femrave”.









Ibn Hibban në “Salih”, shënon nga Omeri që Pejgamberi, a.s., ka thënë: “Kush bie në shtrat që të flejë i pastër, me rrobat e tij të fjetjes, me të do të flejë edhe meleku, i cili, kurdo që të zgjohet nga gjumi, do t’i thotë: “Zoti im, fale kët robin (shërbyesin) Tënd, sepse po fle i partërt.” Duke mos marrë së paku abdes (12), lëvizjet e tij i vetmuar nëpër vendet e shkreta e varreza natën (13) e të ngjashme. Krahas të gjitha këtyre, shejtani, kur do që t’i shfaqet njeriut, është në dilemë të madhe. Ai e sprovon edhe nga një mijë herë. Së fundi, gjendja e një njeriu të tillë e trimëron dhe e kurajon këtë, aq më parë kur ai njeri, krahas imanit (besimit) të dobët është edhe frikacak”.









“A ndodh që shejtani t’i paraqitet edhe njeriut trim, me iman të fortë e që nuk bën lëshime fetare?”









“Gjithsesi, por ato janë raste të rralla, prandaj nuk ndodhin shpesh. E, nëse ndodh, atëherë në këto raste kemi të bëjmë me shejtan budalla, i cili rrezikon ta humb jetën ose kemi të bëjmë me ndonjë xhin të mirë, i cili i shfaqet njeriut të mirë, me qëllim që ta peys për diçka nga lëmi i sheriatit (të drejtës islame). Ulemaja te njerëzit i njeh dhe i kupton më mirë dituritë islame se sa ulemaja xhin. Prandaj është e logjikshme që njeriu ta mësojë e ta udhëzojë xhinin me rregullat islame, sepse për këtë do të ketë shpërblim të madh”.







vazhdon...





JETA E XHINIT









"""