Ja nje poezi per ta zbutur atmosferen e cila i ngacmon neuronet e ndishme...
Vuaj ne agoni
Qesh ashtu si qeshin te gjithe
perpos te hendikepuarit e jetes..
Degjo klithmen tende deri ne brendi
por mos ju afro se ndoshta te tradhton
Mbaje kureshtjen dhe kureshtar vdis por
mos beso asgje me shume se thellesine
Digju me te tjeret por ruaje nje ndricim te fundit
per ta djegur vehten nese zhgenjehesh shume...
vuaj si gjithkush por ndershmerisht!
te pershendes. ja altruizmi ne kete forum vin ne shprehje. gezohem qe e kam nje cilesi te tille njerezore...
laura. perseri Gajret.
|