[Honesty^uk.]

Postimi origjinal është bërë nga Barbaroza

Te nderuar diskutues,zakonisht ne jeten tone,kemi raste qe verejme se te disa njerez ndjenjat ne dashuri lindin shume shpejt,dashurohen ne shikim te pare,e te disa ato zhvillohen me ngadale,por jane me te fuqishme.
A mendoni ju se ndjenjat qe lindin me ngadale,jane me jetegjata se sa ato te lindin shpejt dhe ka raste qe perfundojne shpejt?
T'ua tregoj tani nje rast timin qe te me kuptoni me mire.
Nje djale para ca vitesh u dashurua ne mua pothuaj ne shikim e pare,por,pasi ne mua ai nuk ndikoi menjehere,i kerkova te me jipte afat se ndoshta me vone gjithcka do te jete ne rregull.Ai e kuptoi se te une s'ka krijuar kurrfare ndikimi dhe sigurisht qe ka menduar se as me vone s'do te ndikonte tek une dhe nuk pranoi ta zgjaste me teper edhe pse ka patur qellime shume serioze.
Si mendoni ju,a eshte me mire te i jipni afat atij personi qe deshironi ta keni ne jete apo gjithcka prisni te mbaroje shpejt e shpejt,edhe nese e vereni se personi akoma nuk eshte dashuruar ne juve?

Une mendoj se ato ndjenja qe lindin ashtu papritmas ,nuk mund ta quajme dashuri ,por Pelqim ,pra ai /ajo te ka pelqyer ne shikimin e pare ,qe te dashurosh dikend duhet kohe, dhe ketu duhet te behet dallimi mes dhashurise dhe simpatise.
Prandaj ata qe thone se jem dashuruar ashtu ne shikimin e pare keto lloj dashurickash nuk kane jete gjatesi.
Dhe nje gje ketu po me duket e habitshme tek ai personi,,,nese ai qenka dashuruar (((aq lehte))) si ka mundur qe edhe te ndahet aq shpejt ,
pra besoj se pergjigjen e pytjes suaj e keni brenda ne ndodhine tuaj, duke ditur se njerezit kane humbur vite te tera per tu bashkuar me ate qe tamam e kan dashur.
Kuptohet cdo njeri ka mendimet e veta,,dhe une po i shprehi te miat.
ju uroj argetim te kendshem te gjitheve