letėr nėnės...
shkruajta shume fjale per njerez " te panjohur" qe me dhuruan fjale momente, iluzione, por nuk munda te shkruaj asgje me vlere per Ate qe nuk u lodh kurre se me dashuri, per Ate qe vetem me dha pa kerkuar asgje...
per fat te mire dikush tjeter shkruajti ato vargje qe une aq shume kerkova...
moj nenokja ime, a je gjalle?
edhe une rroj. te pershendes!
le te ndrite mbremja si perralle,
mbi kasollen tende qe veē hesht.
mora vesh qe je shqetesuar,
dhe per mua brenga po te ha
del ne rruge duke veshtruar,
me xhupin e hedhur permbi krah.
dhe ne mbremje shpesh te fanitet,
endrr'e keqe syte ty t'i mbush
sikur ja, dikush po me avitet,
dhe ne ije thiken po me ngul.
qetesohu, moj e shtrenjta nene,
fshije qe nga syte ate kllapi.
pijanec i tille nuk jam bere,
sa te vdes pa u kthyer ne shpi.
jam i bute ashtu si kam qene,
dhe mendoj, mendoj vetem per nje gje,
qe me mall'e madh qe me ka zene,
koken mbi prehrin tend ta ve.
do te vij te kopshti yne i blerte,
lule plot te jete zbukuruar,
vetem mos me zgjo me ashtu heret,
siē me zgjoje tete vjet shkuar.
mos mi zgjo ti endrrat qe u shuan,
ēfare nuk arrita, mos me ngacmo,
jeta shum'e eger qe me mua,
m'u desh humbje, lodhje ti provoj
mos m'u lut te falem si me pare,
s'mund te kthehem me ne ato vite.
ti per mua je mbeshtetje e pare,
ti per mua je gezim e drite.
e harro, nenoke, shqetesimin,
ti per mua me, mos u cfilit,
mos e tret ashtu ti larg shikimin,
me xhupin kraheve mos dil.
Dr. Leone
__________________
Bie guri mbi vorbė, e mjera vorbė, bie vorba mbi gurė, po e mjera vorbė.
Dr. Leone.
|