.......agimi nuk vonoi serisht as sot, po ashtu nuk vonoi aspak as pasditja, e as mbremja, ndersa tashme i erdhi rradha nates.......
.......nje ndjenje ngazellimi ka pushtuar mjeshterisht qenien, kete nate pranvere. Hija e heshtjes eshte duke ju afruar miqesisht , dhomes se mbushur me aromen dehese te ajrit te lehte pranveror.
........trupi dhe mendja, jane duke u nisur rregullisht, qetesisht, per ne udhetimin pa ndalesa te kesaj nate plot jete yjesh te llastuar nga prezenca e henes fatmiresisht te pa cenuar nga forma e saj e mirefillte, e cila eshte duke dhuruar serisht, pa kurrfare kushtezimi origjinalitetin e saj, duke regjistruar papushim gjurmet ende te dallueshme te kalimtarit te radhes.........deri ne mberritjen e perpikte te agimit......
__________________
vetėdija e lartė e rėndon njeriun
|