21 Korriku ishte ajo dita qe me beri ta ndiej se dashuria eshte ajo qe,po provonte t'mi zgjonte ndjenjat qe ishin te mbyllura diku ne thellesin e shpirtit tim.Ishte pikerishte ajo dite,kur t'i shijova buzet qe digjeshin nga epshi. Ajo dite,dukej se kishte filluar vetem per ne te dy.Vetem Drini i Bardhena shihte.Ishim nje shpirt dhe dy qenie qe dashuroheshim deri ne pafundesi.Ishim te dashururar marrezisht.E donim qdo gje qe kishim pran.Jetonim per puthjet tona,per frymen e njeri-tjetrit dhe keshtu vazhduam te jetonim qdo dit te jetes sone.Duheshim por,si thote nje fjale popullore,asgje nuk eshte e perjetshme.Nuk ishte as dashuria jone,jo pse ne e deshtem ndarjen,por pse ashtu ishte shkruar.Nje fuqi nga larte te ndau nga une.Por ti mos u brengos,sepse jam une ai qe do t'vazhdoj dashurin tone,do ta dua Drinin e Bardhe edhe per ty,do ta ruaj dashurine tone deri ne fundin e dy boterave.
Ishte 25 Maji qe te ndau nga nje pjes e jetes sime,sepse edhe pse ke vdekur,jeton thell ne mua.Dhe tani u ben kater vjet nga njohja jone.Te lutem me premto se do te bashkohemi ne boten e enderrave,sepse une do te vij dhe ateher,asgje nuk do te mund te na ndaj.Ti dergova lulet e dashuris prane varrit tende.Edhe pse e vdekur,une e ndjeja shikimin tend ne mua.Edhe pse ti je e mbyllur pergjithmone,nje fllad ma pershkroi trupin.Dua te te kem prane se nuk mundem me.
Ishin te gjataketo dy vite pa ty.Jeta pa ty eshte denim.Prandaj,ti me prit se do te vij.
__________________
Ndjehem krenar me ty Z.PRESIDENT....
|