komplimente per Engjellushen
Ate dite...
Ate dite ne rruge e takova,
dhe ecte kokeulur, e merzitur,
mendonde e fliste me vete,
e heshtur, e tretur, e braktisur...
Prane meje kaloi mikja ime,
ashtu pa me pare e pa fjale,
ne shpirt nje dhembje ma ndezi,
une s'fola por eca pa u ndale...
Dhe ktheva koken serish mbrapa,
dhe ne emer e thirra plote malle,
e ajo me shikoi e hutuar,
dy lote i rreshqiten mbi qepalle...
A je ti moj Mike i thashe,
se njihja, shume vite se kisha pare,
e ajo hapi krahet,m'perqafoi,
o zott, s'munde te ndalej tu qare...
Dy ore u ulem biseduam,
rrefente mikja ime pa ndale,
tregonte historine plote dhimbje,
dhe vitet qe s'jemi pare...
E une ndegjoja me vemendje,
dhe ne syte e saja plote shkelqim,
lexoja historine e saj te dhimbshme,
rinine qe vyshkej pa mbarim..
Rrefente mikja ime e vjeter,
dikur krenare dhe e bukur,
e sote e tretur e braktisur,
me shpresa te thyera dhe e vuajtur...
Komplimente me gjithe zemer Engjellush, sepse kete poezi e kame lexuar me gjithe emocionet e shpirtit qe nuk i kame patur kurre ne jeten time, beso se me ka bere per te qare kjo poezi. komplimente, komplimente .... ..... ..... ....! ishte nje poezi shume e pershtatshme per mua. Suksese
|