[ARVANITI]

---Sot nuk janë ruajtur shumë fjalë maqedonase*(shih një shënim në fund) , një pjësë e paktë e tyre janë mbedhur në fjalor nga Isihios (grek). Të bie në sy fjala “Vatara” që përkon me fjalën shqipe Vatër-Votër (një lidhje tjetër e çuditshme kjo fjalë ka me fjalën gjermane “VATER” (shqiptohet “fater”), që në gjerm. do të thotë baba, at, dhe kjo për faktin se në vendin ku zjarri mbahej ndezur vendosej hiri i paraardhësve, pra i etërve, i baballarve i cili padiskutim që respektohej.)

Nga kjo kuptohet se nuk del asnjë përfundim, sepse nevojiten edhe fakte të tjera që të forcohet bindja se maqedonasit ishin fis ilir (d.m.th. pellazg). Kryeqyteti i Filipit quhej Pela, që ka kuptimin e pelës (femrës së kaloit). Emrin e vertetë të Filipit (në maqedonisht nuk e dijmë). “Filip” eshte emër grek dhe do të thotë Fil-ipos= atij që i pëlqejnë kuajt. Padyshim duhet të eksistojë ndonjë lidhje midis Filipit dhe Pëlës. Në Emathia (Maqedoni) ekzistonin qytetet e Pëlës, kryeqyteti i mëpasshëm i Filipit dhe Eje (Edesa e sotme në Greqi). Eje do të thotë vend me ujëra dhe vetë ky vend i jep të drejtë emrit që mban (pra, eshte vend i pasur me ujëra). Për Ejen kemi fjalën shqipe Uji-Ujë.

* Maqedonia e lashtë nuk ka kurrfarë lidhje me Maqedoninë e sotme. Të ashtëquajturit “maqedonas” të sotëm flasin gjuhë sllave (që s’është gjë tjetër veçse një dialekt i bullgarishtes e krejtësisht i ndryshëm nga maqedonishtja e lashtë).


Kërkimet e reja kanë zbuluar se rreth 6000 ushtarë ilirë pas vrasjes së Klitit nga Aleksandrin i Madh e veçuan pozicionin e tyre dhe u endën nëpër Braktare (Persi) deri sa arritën në Kafiristanin e sotëm (midis Afganistanit dhe Pakistanit). Përpara pak vjetesh skenaristi James Hilton xhiroi një dokumentar “Horizonte të humbura” (Orizzonti Perduti). Banorët e asaj zone janë të gjatë, të bardhë, me flikë gështenjë dhe jetojnë shumë vjet.

Ultësira ku jetojnë quhet edhe në ditët e sotme Hunza (hundë e vogël) dhe me të vërtetë kjo fushë mbyllet me një hundëz midis dy maleve që e rrethojnë. Një tjetër ngulim (vendosje) e tyre moçalore (kënëtore) quhet Balta. Dialeketi i tyre quhet Burrusheski që do të thotë gjuhë e burrave. Reaguan ndaj imponimit të fesë myslimane (sot janë tërësisht myslimanë). Megjithë këtë ata edhe sot bëjnë dhe pijnë (në kundërshtim me fenë islame e me të gjithë banorët e atjeshëm) verë e madje të përzier me ujë, siç bënin të lashtët. Shumë zakone dhe tradita dëshmojnë për prejardhjen e tyre ilire.