Kur iken nena.
Rrezoi gjethe vjeshta trupi sec u tha
Me zor e nxjerr kryet deri ne dritare
Ne qelq krejt befasisht vdekjen ajo e pa
Ju terhoqen rrudhat e ndoqi si manare
Dhe zemra rreh e rreh me ankth per cfare le pas
Besimi i forte te pershperit ne vesh
Me sheh mua djalin me le filiz plot gas
Dhe pse rigon nje lot qe dhe qan dhe qesh.
Dhe ja fytyre e nenes si nje hene e zbehte
Vetulla hedh drite mbi syrin e verbuar
Secili e di se Zoti te merr kur vendos vete
Atehere kur askush nuk e ka menduar.
Me qumesht te ngrohte me konte besimin
Urtesi e saj me fali burrerine
Me beri te njihja gjithmone pendimin
Kurre te mos shkelja permbi miresine.
Nen zhurmat e jetes me dha kete emer
Ledhat si pishtar me ndriconin syte
Vuajtjet e saj me mbeten plage mu ne zemer
Mos valle si kjo nene mund te kete te dyte?
Ti ike nena ime ne boten e padukshme
Me le pas mua djalin qe lutet pa pushim
Cmallem tek kujtoj ditet e lumnueshme
Dhe pres, dhe pres, te te takoj ne amshim.
__________________
Atij qe Zoti si jep drite ska drite per te.
|