[Arb]

Nisi të bënte edhe libra historikë, që nuk ishin gjë tjetër pos një përvetësim i punës kërkimore të historianëve shqiptarë të bërë më se 50 vjet në arkivat e Evropës. Njeriu që kurrë nuk e kishte parë arkivin e huaj dhe që nuk di asnjë fjalë në asnjë gjuhë të huaj na bëhet edhe historian! Po të mos dështonte në votime në vitin 2000 (partia e tij si koalicion fitoi vetëm rreth 00,4%) deshi ta imponojë në krijimtari dhe në gjithë jetën shoqërore të Kosovës një kriter tjetër – LBD-izmin!

Megjithatë, ka një mjeshtri në hartimin e pamfleteve: është vajtues i mirë, ndonëse edhe këtu bëhet i bezdizshëm me ato përsëritjet gramafonçe që vetëm letra e mjerë i duron.

Është gjithashtu i njohur vajtimi i tij për vdekjen e Titos në vitin 1980!
I dështuar të paktën qe 25 vjet si krijues dhe intelektual, i degraduar si njeri dhe përçarës që shau çdo intelektual dhe politikan në botën shqiptare, i nxjerrë nga politika me votën e popullit, në emër të të cilit gjithë jetën manipuloi (kulmi ishte Rambujeja e vitit 1999) dhe ende manipulon -, tash me botimin “Shpërngulja e shqiptarëve...” do të merret me punë edhe më të pista – me piratëri!

Nga prezantimi na del “demograf”, “gjeopolitikan”, “diplomat”, “historian” e çka jo tjetër! Vetë i përgatit reklamat për botimet e veta, të cilat përmes telallëve në redaksi të ndryshme i plason me moton: “i vetmi, i pari, më i madhi, më i dituri, çfarë denoncuesi i politikës serbe, çfarë patrioti”.

Kështu ka vepruar gjithë jetën edhe me intervistat e veta nëpër media: të gjitha pyetjet dhe përgjigjet vetë i përgatit dhe pastaj ua servon gazetarëve! Te botimet ka edhe një mani: të ketë sa më shumë libra, në mos po arrin që të bëhet kryetar i Shqipërisë etnike! Nuk do të jetë çudi kur një ditë do të na del edhe me ndonjë libër për sidën!

Nuk turpërohet fare që e përvetëson jo vetëm idenë, por edhe krejt punën e të tjerëve pikë për pikë, i bindur se është e natyrshme që “I Madhi” të ketë të drejtën e monopolit në jetën tonë kulturore, shkencore, informative etj., ashtu siç kishte privilegje dhe pushtet përrallor në kohën e komunizmit.

Dokumentet serbe me përmbajtje gjenocidale kundër shqiptarëve ekzistojnë. Ka mund t’i sigurojë dhe t’i botojë, nga “Naçertania” e I. Garashaninit (1844) e deri te projektet e Sheshelit të viteve të 80-ta e të 90-ta të shek. XX.

Ky spekulant i përvetëson përkthimet e huaja, por për t’i mjegulluar gjurmët e hajnisë origjinalin e fut në redakturë të dhunshme gjuhësore. Kështu veproi me pjesën më të madhe të teksteve të botimit tim “Spastrimet etnike”.

Memorandumi i Akademisë Serbe të Shkencave dhe të Arteve qarkullon ka shumë vjet, por kurrë nuk i shkoi mendja “babait të kombit” as ta komentojë e lëre më ta përkthejë dhe botojë.

Pesë muaj u mora me përkthimin e tij, duke konsultuar ekonomistë, juristë, historianë etj. Gjithë ndryshimi midis versionit tim dhe versionit të ”Të Vetmit” konsiston në një lloj tautologjie të fjalëve: esenca - thelbi, kundërthënia – kontradikta, raporti – proporcioni, mjerisht – me keqardhje, sistemi – rendi, brengosje – shqetësim, eksperiencë – përvojë, planifikimi – planëzimi, shkatërrimi i vlerave – rënia e vlerave, fantazia – imagjinata etj. etj.

Vetëqeverisjen socialiste (Socijalističko samoupravljanje) do ta quajë vetadministrimi socialist, ashtu siç e quante Enver Hoxha; Dhomën e Republikave dhe të Krahinave (Veće republika i pokrajina) e quan Këshilli (Veçe) e republikave dhe krahinave; Kuvendin e quan skupshtinë etj. etj. Dhe këto janë marifetet e tij.

Egocentristit të kompleksuar dhe narcisoidit nuk i duhet leja për asgjë. “I Madhi” dhe “I Vetmi” e vetësiguron lejen! Natyra e spekulantit shkon deri atje sa nuk u merr leje as atyre që ua shënon emrat si përkthyes në ballinë, si p. sh. Vehap Shitës, i cili ka bërë përkthimin e një pjese të madhe të dokumentave.

Ka tekste, të cilat për çudi i shpëtuan redakturës së dhunshme gjuhësore dhe aty u lakuriqua hajduti. Shembulli më drastik është përvetësimi i tekstit të Programit të Partisë Radikale të Sheshelit, të cilin e merr germë për germë dhe askund nuk i referohet asnjë burimi; te pika 15 vetëm fjalën gjyqësi e ka zëvendësuar me fjalën gjyqtari!

Këtë tekst gjatë kohë e pata kërkua në origjinal, por nuk e pata gjetur. Përmes miqve nga bota e jashtme e gjeta në gjuhën angleze me titull “Program of the Radical Party”, Yugoslav Survey, XXXIV, 1, Belgrade, 1993, pp. 56-61.

Tekstin e perktheu magjistrja e shkencave demografike Mimoza Dushi dhe në librin tim, në f. 374, siç shihet, jepet referenca e plotë. Sa për ilustrim po japim pjesë të faksimilit përmes të cilave lexuesi ka mundësi të gjykojë vetë.

Mbetet që e gjithë çështja t’i përcillet gjykatës kompetente për shqyrtim.

/Nga TEMA/