[4peace]

...









Nëse m'u ka dhënë rasti të njoftohem me ndonjërin nga këta, zakonisht kam hetuar se është i verbëruar deri në atë shkallë që është vërtet e dhembshme. Natyrisht që jam përpjekur për të mos ia bërë me dije këtë gjë dhe duket se asnjëherë nuk kemi shkuar më larg se kjo. Gjashtë muaj apo një vit më vonë nuk është dëgjuar më asgjë për atë grupacion apo (të kemi dëgjuar) të kenë rënë në vështirësi finaciare pasiqë bëmirësi t'i ketë marrë të hollat e dhëna për ndërtesat që i ka paguar. Gjithmonë ka pasur të bëhet me punë të dyshimta, rëndom lidhje me të holla.





Kjo ka ndodhur meqë esenca e grupacionit nuk ka qenë e drejtë. Ka qenë e bazuar në supozime. Me gjasë, personi që ka themeluar grupin, ka pasur ndjenjën se duhet të shërbejë apo ka pasur „përvojë“. Ndoshta ka qenë senzitiv...Nga kjo shkallë ka marrë mendime e ide të bukura e të formësuara mirë. Kjo e bën tërheqës për masat e thjeshta të njerëzve. Megjithatë, në këtë mes nuk mund të hasen njerëz që kërkojnë qartësi më të madhe, lidhje më të shumta me botën e jashtme, botën e përnjëmendshme dhe, në këtë mënyrë grupacioni shpërbëhet me vetdëshirë, kështuqë nuk ndëgjohet më asgjë për të. Kjo gjë përsëritet gjithmonë. Pasojat mund të jenë edhe më dramatike e ndoshta marrim vesh që janë mbytur të gjithë, kanë marrë mjete helmuese apo e kanë pushkatuar njëri-tjetrin. Historia është përplot rrëfime rrënqethëse mbi grupacionet e pazakonshme „shpirtërore“. Megjithatë, ajo „shpirtërsi“ në 99% të rasteve ka qenë e bazuar në iluzionin e madh – iluzionin e themeluesit dhe iluzionin e atyre që themeluesit i kanë pasuar deri në zjarr, vdekje, male apo kudoqoftë.










...