[Psikologu]

A behet njeriu i tillë se ; Me kend rrinë ashtu bahet?
Në ketë thenje besoj fare pak dhe nuk e perkrahi aspak , sepse njeriu duhet të jetë i gjithëanshem dhë të ketë aftesi që të rrij me cdo kend dhe ta ndegjoj cdo kend.
Nese shkojm tek fjalet e pleqve atehere kemi edher ato Thenje se;
Kush nuk din të rrin me femij , sdin te rrin as me burra.,
Kush se kupton një të ligë , se kupton as të fortin,
Burri i mirë e mbanë edhe një gru të keqe , ose anasjelltas.
Pra , njeriu nuk mundet të thotë se behet i tillë se me kendë rrinë , sepse cdo kush i ka principet , qellimet dhe synimet e veta.
Nga kjo del fare kjartë se ne mundemi të jemi shokë , por jo ti perzijm principet , por të kuprojmë njeri tjetrin .
Nese njeriu rrinë me ndonjë person që e ka ne gjakë alkoholin , nuk behet i tillë sepse ky nuk ka simpati e as deshirë ndaj alkoholit , kjo ka të bejë me shijen dhe deshiren ose me shkurtë për vetë vendimin e tij në fjalë.
Njerezit e dijnë fare mirë se dallimi i njeriut nga njeriu krijon individë , e askush nuk është i njet si tjetri , sepse na ndajnë mendimet , fizionomia , menyra e komunikimit , qeshjes , zërit , neurotikes, levizjes , ecjes etj.
Por për ata të cilet fajit të vetë i ikin për një gabim te vetin , atehere ia lëjnë fajin tjheterkuj se gjoja ai/ajo ishin fajtorë për gabimin ose veprimin e tij/saj, shkak i arsyetimit.
Faji është jetim cdo here kan thenë të vjetrit , por lakmia është lak në qafë , e kjo lakmi është edhe për të keq edhe për të mirë, pra me një fjalë;
Pa pasur lakmi dhe deshirë apo mendim për një veprim , askush nuk të dergon në rrugen e keqe .
Nderime.