[Odise]

Dikush mundohet me t'i lane kombte e arush's n'dore!

Njoni shkon tu ece neper bjeshke, e tpat, e zatetet ne nji arushe edhe ajo e mesyne e i bjen n'gjoks. Ky burri, i shperdhit, i zhdervjellte edhe ia kapi dy kambet e para arushes edhe nga tuta, i erdh e sjellnja mbas nji ahut, e shtini ahun ne mes tij e arushes dhe kur dojke me ia ngjite arusha, ky ia ngrehke njanen kambe edhe mbet ashtu pak kohe, tu u valavite me shpirt n'fyt. Kur qe erdh nji tjeter burre rruges dhe e pa kete burrin me kambe te arushes n'duer rreth ahut.
- Hiii bre, çka po ban ashtu?
- O burre bre, hajde hajde shpejt, e mbaji keto dy kambe te arushes, se
po du m'i mbyte. Ai burri tjeter udhtar, u mashtrua dhe shkoi e ia kapi kambet e arushes rreth ahut. Ky sa ia l'shoi n'duer, kambet e arushes, u largue edhe i tha: O diten e mire e bafsh dahi!
- Qysh more - diten e mire, e m'i le kambet e arush's n'duer?
_ O diten e mire e zoti ta bafte çaren! - edhe shkoi rruges e ia la kambet e arushes n'dore!