Per vrasje nga pushka e rene nga gozhda, kemi edhe raste tjera.
Pleqeria e ka ndare keshtu: nese eshte kepute rrupi i pushkes, gjakun e mbane pronari i pushkes, e nese e ka leshua gozhda, gjakun e mbane i zoti i shtepise! Keshtu edhe ndare gjyqi i popullit.
Poashtu kemi rast tjeter: dy ushtare te rij, pasi moren municionin per pushket (se ne fillim iu japin pushke pa municion), njeri duke biseduar me shokun tjeter ushtar, ia drejton pushken ne loje, mahi shokut dhe duke mos e dijtur, se kishte harruar nje fyshek ne pushke, duke qeshur e ven ne shenje, ja tash e ke ne ball, ja tash e ke ne sy dhe ia rrudhe kembezen pushkes edhe e vret vdekur!
Pleqeria mblidhen dhe thone se eshte vrasje pahiri, e paqellimte edhe dojne ta shuajne gjakun. Mirepo, njeri u thot: nuk eshte vrasje gjakhumbur dhe une e ndaj keshtu - qite ti djalin tend te qendroj tre-kater hapa larg (babait te vrasesit) edhe ky babai i djalit te vrame, le ta merr ne shenje me pushke te mbushur edhe a po ia ngreh kembezen! Keshtu nuk mbeti gjakhupur!
Askush nuk ka te drejte, ta quaj gjakhumbur, njeriun qe vrahet ne mes te njerezvet!
Odise
__________________
Dashuria ndaj atdheut eshte fuqi perendie!
|