Vetem per Gentianen .
MALLI I GURBETQARIT
Ne nje qosh te nje rruge te huaj,
ne nje banke te nje parku te vjeter
rri i vetem dhe mendohem ,
per nje kohe e nje vend tjeter.
Flas me veten si ne ode burrash
por e dije - jam fillekat,
nje gulshim qe me del nga shpirti
me trazon , s'me len rehat.
Ece ngadal mbi trotuare,
mplake e krruse deri ne toke
motra e vllezer s'i kam pran
ketu eshte vshtire me gjete dhe shoke.
Te gjithe vrapojne pas puneve te veta,
nuk kan kohe as buke me ngrane
qe ne mengjes pa dalur Dielli
deri vone ne nate per Hane.
Enise nje kenge por nuk kam ze,
asnje fjale prej goje s'del
vec nje lot me zbret ne mjekerr,
me preke ne zemer, me ka prek ne tel.
Hiq pa me pyet- me merr me vete,
fluturoj me shpejt se era
shkoj ne troje , ne ato brigje
ku ikam mbushe njezete pranevera.
Ulem ne guri permbi krue
i flas lisit qe me bene hije,
- a esheh se te dola nbe fjale,
Te pata thene se prap do te vije.
Ai nuk flet se goje nuk ka,
por e dije c'thote lisi i vjeter,
- ti uktheve por s'je ai
tash ti je krejt dikush tjeter.
- Ne gurbet shkove veq prej halli,
dole i ri me i ike roberise,
ketu u ktheve veq prej malli,
per ATEDHE per TOKE te SHQIPNISE-.
Tash je plake je ba i bardhe
si keto male qe mbajne bore,
e kam dijte se ke me u kthye
- shpirtin tende -une e kam ne dore-.
Perveq meje s'te njeh askush,
se veq une -ketu te kam prite,
jan njerez tjere - jan halle tjera
gjithecka nderron ketu dite per dite.........
V A Z H D O N
******************************************
__________________
Shqiptaret,nese deshirojn qe te tjeret ti njohin, ata, duhet t'a njohin ,realisht,veteveten.
|