[Kercovari]

Dashuri..nje fjale,nje ndenje,lumturi,dhimbje qe te le plaget me te renda ne jete,lumturi qe te ben te harosh momentet me te veshtira te jetes nese mbetesh besnik asaj dashuri qe e ke kriju me mish e shpirte.

Po nje pjese e nje ditare te nje shoku te cilit dashuria i solli plaget me te renda ne jete,nje storie e dhimbshme qe edhe mua me ka prek ne keto momente perderisa shpalos ate ditar te cilin ai e ruan si thesarin me te shterjte ne jete,po si shok i vertet me lejoj qe edhe une te kem qasje te pakten te shkepus nga aty disa vargje qe ai ka thurur me mjeshtri te madhe per ate dashuri per te cilen vuan edhe sote.


Ishte nje dashuri ne shikim te pare.Isha ne moshe ri po aq sa ishte e dhe Hava kur fillova te ndjeje se diq me terhjek qe te jem sa me afer Haves.Dalloheshte nga vajzat tjera me pjekurin e saj sa qe ishte veshtire dikush te mendonte se akoma eshte ne moshen e pubertetit.Reflektonte nje menquri te nje vajze itelegjente e vetevendosur te thyeje cdo barriere.
Shtate larte,e holle me floke te gjata,sy te geshtenjt, dhe nje fytyr te bukur dhe te embel, e qeshur gjithmone, nga ku shiheshte dukshem vullneti i madh dhe gezimi per te jetuar e lumtur.
Zeshkanja ime....
O Zot,a e di Hava se ne zemren time eshte fute thelle?.Tani ajo u be pjese jetes s`ime dhe fryma e cila me mban te gjalle,por une nuk dija se si te i afrohem te i them ate qe une kam ndermend te them.
Endesha rrugeve si nje qen endacak pa te zote,dhe me dukeshte se te gjithe njerzit me shikojne mua,dhe se edhe ato e dine se une jam dashuru ne Haven,dhe me dukeshte se te gjithe folin per dashurin tone.
Sa budalla!Po une kur nuk i kisha thene Haves se e dua.
Gati nje vite jetova me nje dashuri te flakte te pa thene.
Hava e dinte se une qeni endacak i percjelle te gjitha levizjet gjithku shkonte,dhe shpeshhere me ndodhte te vrapoj ne anen tejeter te rruges dhe te kaloj ne anen tjeter te rruges vetem te i dal parasysh Haves.
Per cka?.Vetem te pershendes Haven.Jo jo.Me shkonte ndermend se sa me shpesh te me shoh Hava,aq me shpejte do te kuptoje se une e dua.
Dashuria e flakte qe me kishte kaplu gati per nje vite,me bente edhe me shume te vuaj sa qe gati humba shpresat se nje dite do te mledhe force te i them te gjithe ate qe une nate e dita kisha ndermend.

Nje dite te ngrohte pranvere dola te parku i qytetit,u ula ne nje banke dhe e kalla nje cigare.Aty prane meje loznin dy femi te vegjel te moshes 4-5 vjece,nje djale dhe nje vajze.Ashtu duke lozur papritmas djali iu afru vajzes dhe e puthi ne faqe,S`di se me shkuan syte ne ate moment te behem spektatore i tyre.Qesha me te madhe.O Zot sa trime ky vocrrak!
U afrova prane i putha te dy dhe u dhash ka nje qindarke te blejne akullore.Po tani une fitova pervojen e vocrrakut se si duhet te veproje me Haven.Nje gjest i vocrrakut qe nuk kishte te bente me nje dashuri te vertet perpos me nje loje femish,per mau ishte maratona e fundit drejte triumfit.
Tani i vendosur memzi pres qe syte te me shohin Haven i bindur se loja e vocrrakut qe une nuk kam dite te luaj si femi,duhet te luaj tani dhe me kete te mbylle kapitullin e vuajtjeve per te hapur nje kapitul te ri bashke me Haven,ate te dashuris.
Haves nuk e jepeshte mundesija te largohet prej shtepis sa here qe te i don qefi,edhe nese,me nje shoqe te ngushte tek e cila prindrit kishin besim te madhe, apo ndonje antare i familjes,po ne te shumten e rasteva dilte ne qytet me shoqen e saj me te ngushte,Nerken.
Nuk kaluan dy tri dite dhe ndodhi ajo qe edhe prisja.Vuna re se Hava bashke me shoqen e saje Nerken u larguan nga shtepija ne drejtim te qendres se qytetit.Neper do rrugica te disa legjeve te cilat i njoh mire edhe sot,me vrape te madh dhe i vendosur me cdo kusht te ndale Haven ne rrruge.Ece rruges ngadale dhe i buzqeshur ne anen e trotoarit nga ku ecte edhe Hava me shoqen e saje.Verejta bukur mire se Nerka e preku ne krahun e djadhte,dhe me gishtin tregues drejtuar kah une i tha.Ja ku eshte.Tani e kuptova edhe une se do te kem me lehte te bisedoj me Haven.Avitemi afer e me afer,dhe me te afruar afer njeri tjetrit vetem me u dha te i them.Mirdita zeshkanja ime...U skuq ne fytyre,por ne anje moment nuk i iku ajo buzqeshje e embel qe mua me ishte be vuajtje per gjate nje viti.

Pasi Nerka u largua disa hapa,Hava me tha.Une zeshkanja jote...?.Po i thash ti.U afrova me afer, e kapa per dore.Nuk me largoje. Me plote emocion dhe me sy te perlotur tha.Shume kohe te u dashte te me thuash kete fjale qe kah moti e kam pritur?.Me u duk se me leshoj toka.Sa i cmendur paskesh qene thash ne vete,dhe harova te gjithe ate qe me kishte ndodhur.Edhe kalimtaret e rastit e kuptuan se qe po ndodhe me ne.
Eca une une me tha...Po Hava..po une dua te te shoh! Dua te te kem vetem per vete me tha.Nga ketu filloi dashuria e cila nuk u kurorzua si deshte ne.Zoti me mori ate dashuri ne lule te rinis per te cilen vuaje e dhe sot.Po me kujtohet nej moment kurre me tha,sikur e dinte se nuk do te jetoje.Shpirte..nese vdes une..bota eshte e madhe gjeje nje te pakten te me ngjaje mu.Ndoshta diku jeton ndonje vajze qe i ngjan shume Haves...................



I