Pershendetje!!
I kam disa endrra qe vertet edhe punoj qe te nderrohen ne Realitet here dokure , por te gjithe shoqerija dhe familja nga pak me folin kohen e fundit qe edhe nese nuk realizohen nuk do jete edhe aq tragjike dhe se duhet te jete njeriu me at te lumtur se qfar ka dhe qe te mos endrroj shume....(i vetmi esht babai qe beso ne endrrat e mija, natyrisht se me jep edhe shume shpres dhe me afro ndihm) , por me besoni keto fjale qe i ndegjoj me humbin shpresat qe vertet nuk esht e leht te behen realitet disa nga ato endrrime te mija…
para disa diteve me tha nje shoqe e ngusht: qe te mos harroj se jam nje vajze shqipetare qe edhe te mos pres te arriti shume, dhe qe duhet martuar dhe te bej disa femije e te jetoj e lumtur vetem me familje......ajo me quditi me keto fjale.., por me tha edhe se ne vajzat shqipetare jemi te mesuar te endrrojm shume dhe me ne fund e dijm se qfar na pret ne jete dhe se nese nuk arriten ato gjera per nje jete edhe ma te mbare, nuk do jete tragjike, (ajo fliste sikurse kishte humbur shpresat e veta per diqka…..dhe kjo gje me quditi shume, me pruri qe te mendoj shume per ket….) pra tema esht shume e qelluar ...
une mendoj ndryshe ne ket aspekt...natyrisht te kesh ndonjeher nje familje e keshtu, por me pare dua qe te luftoj te bej kushtet e mija me ndjers te mija dhe me shume besim edhe do realizohet kjo enderr (apo keto endrra) .......
nje enderr e imja esht siq e kish thuajse edhe flaka….qe te bej parat e mija per nje banes (jo shpi hehe) :P
kaq per momentin….
Per endrrat qe vijn do tju lajmroj…hhehehhe
With respekt
kaltrushi