[Dilaver]

Të shkojmë tani sipas Hadithit qe po ke aq shum deshir me lanë Kur’anin e me ja mbajt krahun Hadithit.

Në një hadith që e transmeton Ebu Sei’d el-Hudriu, që përfshihet në “Sahihun” e Muslimit thot : “Mos shkruani nga unë asgjë përveç Kur’anit. Kush ka shkruar nga unë diçka përveq Kur’anit, le ta fshijë atë. Transmetoni nga unë (gojarisht), sepse për këtë nuk ka gjynah. Dhe kush më shpif mua duke më bërë gënjeshtarë (kush thotë diçka kinse unë e kam thënë), ai do ta gjejë vendin e vet në Xhehennem”

Komentimi i ketij hadithi; me këtë Hadhith Profeti ka pasë për qëllim të tregojë se Kur’ani është Fjala e All-llahut xh.sh. dhe për nga fuqia që ka, asgjë nuk mund të krahasohet me të, prandaj as fjalët e tij.

Ne jemi deshmitar të perditshëm të ngjarjeve ne ketë botë, zakonisht mbrëmjeve ulem pran aparatit televiziv (ata qe nuk e kan te ndaluar) dhe shiqojmë në mes tjerash lajmet vendore e botërore, del një lexues/e i/e lajmeve, por gjithmon me një letër perpara qysh ja kan shkruar redaktoret, pra edhe Profeti Muhamed ka qen vetëm një lexues i lajmeve të cilat ja ka shpall Zoti (kryeredaktori) nëpermjet redaktorit, por edhe e ka ngarkuar qe të komentoj ato lajme, pra të jap spjegime të hollsishme në lidhje me ato qka janë shpallur ne Kur’an, per ata qe nuk i kan kuptuar dhe kurrsesi nuk i ka dhënë ingerenca qe të jep lajme si don vet, gjë të cilën kurr nuk e ka bërë Muhamedi.

Në një hadith tjeter Muhammedi a.s. në bisedë me Mu’adh ibn Xhebelin, me rastin e emërimit të tij për kadi - guvernator në Jemen. Me këtë rast Pejgamberi i All-llahut e ka pyetur Mu’adh ibn Xhebelin:
- Në bazë të çkafit do të gjykosh?
- Në bazë të Librit të All-llahut! - u përgjigj Mu’adhi.
- E nëse aty nuk e gjenë?- pyeti sërish Muhammedi a.s.
- Në bazë të Sunnetit të Pejgamberit të All-llahut! - tha Mu’adhi.
- E nëse as aty nuk e gjenë! - pyeti Pejgamberi a.s.
- Atëherë do të përpiqem ta formoj gjykimin (mendimin) tim personal - tha Muadhi

Në mesin e dijetarve dhe besimtarve më të shquar te të gjitha kohrave patjeter se vend kyç zën Ebu Hanife, ku në literatur të shumtë në të cilen kemi çasje, mednimin e tij e konsiderojnë si një nder mendimet më të mprehta, më te sakta e më të drejta por edhe më te besueshme si mendim juridik superior në krahasim me juristet e atëhershëm. Interpretimin e vet per të drjetën ai kurr nuk e ka konsideruar fjalë të fundit të shkencës, e as dogmë.
Tani ndoshta dikush mendon se do ia mbaj krahun ketij dijetari, por jo do të shofim më poshtë.
Ebu Hanife thotë: Njohuria jonë është vetëm një mendim; kjo është më e mira që kemi mundur të arrijmë: kush është në gjendje te arrij deri të ndonjë mendim apo perfundim tjeter, ka te drejtë ne mendimin e tij, sikur që edhe ne kemi të drejtë në mendimin tonë. burimi; Ebu Zehre, Muhammed, Ebu Hanife - hajatuhu ve asruhu, arauhu ve fikhuhu, 1976. (Kajro)

Hadithi refuzohet nëse është në kundërshtim me shkronjën e Kur’anit (edh-dhahiru), ose me kuptimin e përgjithshëm të një fjale të tij (‘umûmu-l-Kur’an). Këtë Ebu Hanife e konfirmon me fjalët e Muhammedit a.s. se: “Hadithi duhet domosdo të pajtohet me Kur’anin, e nëse e kundërshton Kur’anin, ai nuk është prej meje”.


Ebu Hanife njëherë e vërejti Ebu Jusufin duke shkruar çdo gjë që e thoshte ky, dhe i tha: “Ndalu!... Unë sot kam një mendim, e nesër mund të kem mendim tjetër. Ajo që do ta mendoj nesër mund të dallohet nga ajo pasnesër.” (sepse e ka thëne njeriu e jo Zoti)

Hadithi për shkak të kompilimit të vonshëm (200 vjet pas vdekjes se Muhamedit), shpesh është objekt i diskutimeve të mëdha kontraverse që edhe sot e kësaj dite vazhdojnë me vrull herë më të madh e herë më të vogël. Problemi pra, nuk është në vetë esencën e Hadithit, por në besnikërinë, autenticitetin e tij (Hadithit).

Armiqësitë, mospajtimet, karrierizmi, ferkimet e shumta ideologjike partiake etj në rend të parë në mes të Aliut (Fatimes) dhe Ebu Bekrit, Aliut e Osmanit, Aliut e Muaviut, pastaj Abdull-llah ibn Zubejrit dhe Abdulmelikut, ndërmjet Emevitëve dhe Abasitëve e kështu me radhë, ne pergjithësi edhe dita e sotme e kan lënë me një zbehtësi të madhe ddhe klimen e pershtatshme për paraqitjen e haditheve të apokrifizuara.

Ibnul-Kajjimi regjistron ndodhi të shumta te ferkimeve të dijetarve islam. Një prej atyre është edhe rasti kur Aliu dhe Zejdi e gjykuan një rast, e në ndërkohë Umeri u pyet nga një njeri, se a kanë gjykuar drejt ata?, kurse Umeri u përgjigj: “Sikur të kisha qenë gjyqtar, unë do të gjykoja ndryshe”.

Në shtrembërimin e Hadithit ka ndikuar edhe rivaliteti ndërmjet disa popujve, si arabët - joarabët, të bardhët - të zitë, të cilët i theksonin përparësitë e veta (nacionale, etnike, fisnore e territoriale) dhe ato i konfirmonin me hadithe të trilluara.

Motive dhe rast jo më të vogël kanë ofruar edhe kundërshtimet ndërmjet apologjetëve dhe juristëve islamë, filozofëve e mendimtarëve të tjerë. Disa ithtarë nga këta, prej fushës intelektuale e shkencore kaluan në perfiditet, kështu që kanë trilluar Hadithe që t’i përforcojnë pikëpamjet e tyre.

Kësaj situate të ndërlikuar i ndihmuan edhe disa njerëz, që nga motivet fisnike trilluan hadithe (tergib ve terhib), si për shembull, kanë theksuar vlerën e një kaptine ose ajeti të Kur’anit në krahasim me tjetrin, duke e cekur aty edhe numrin e “sevapeve” të fituara e të tjera. Këtë e kanë bërë më së shumti me qëllim që t’i nxisin njerëzit në kryerjen e disa veprave të caktuara apo në abstenimin nga disa të tjera.


Tani të terhjekim një paralele aty ku e potencova më lartë për Ebu Hanifen.

El-Buhariu, në veprën e vet “Et-Tarih-ul-evsat” pohon se Ebu Hanifeja e ka shkatërruar fenë pjesë-pjesë, dhe nuk i ka pranuar transmetimet e tij.

Pra ai qe shkatrron fenë qka e pret?

Kater shkollat juridike islame; hanefite, malikite, shafi’ite e hanbelite (dhahirite - hanbelite) qfar luftash zhvillojnë ne mes vete duke kryer masakra!

Në shekullin V-VI H./11-12, mosmarrëveshjet midis hanbelitëve dhe shafi’itëve kanë kulmuar me luftëra të përgjakshme rrugëve të Bagdadit, kurse hanefitët i kanë masakruar shafi’itët në Isfahan.
!!!!

Shtrohet pyetja pse?

Vehabistet në vitin 1803 pushtuan Meken e ne vitin 1804 Medinen duke shkatrruar e duke bërë krime e masakra ndaj vellezërve musliman me pretekst se gjoja paskan devijuar nga rruga e drejtë, sikur të luftonin me shkie e ma zi!

Sot marrëdhëniet ndërmjet shkollave juridike dhe tarikateve apo shkollave filozofike-dogmatike janë më të qeta, me mospajtime e pezmatime të theksuara, duke synuar ne formime të rrymave të reja.

Njerzit kan mbet të hutuar nuk dijnë kujt t’i besojnë, cili e thot të verteten, kush ka devijuar, kur jemi deshmitar te kundershtimeve te theksuara jo vetëm tani por prej lindjes se besimit Islam.



Tani nese analizojmë keto dy Hadithe qe sa po sillen si argumentet më të forta se gjoja muzika qenka e ndaluar dhe haram!
.................................................. .................................................. .................................
hadithin sahi (të vërtetë), ku Pejgameri alejhi selam, të cilin e transmeton Ebu Mailk El-esh'ariu (Allahu qoftë i kënaqur me atë) se Pejgamberi alejhi selam ka thënë: "Do të vijë një popull që do ta lejojnë amoralitetin, mendafshin, verën, defet (el-meazif-muzika)". (Hadith i saktë, transemeton Buhariu).
Ç'do të thotë "el-meazif"?
Ka thënë El-Xhevheriu, e ky është kreu i gjuhës: "el-meazif" është kënga dhe veglat (Muzikore) argetuese. "El-meazif" i thuhet çdo këngë dhe çdo loje argetuese. Ndërsa "do ta lejojnë" do të thotë: do ta veprojnë sikur të ishte e lejuar, përkunder asaj që është e ndaluar. Pra, ata i lejojnë defet dhe ndegjimin e këngëve dhe të muzikës edhe pse ajo është e ndaluar.
.................................................. .................................................. ..................................
Lejohet vetëm defi (daireja) që t'a përdorin vetëm gratë në festa apo gezime, gje e cila argumentohet me dy hadithe të sakta se Ebu Bekri (Allahu qoftë i kënaqur me atë) shkoi tek Pejgamberi a.s., e Pejgamberi a.s. ishte në shtepi te Aishes (Allahu qoftë i kënaqur me atë) dhe aty gjeti dy vajza te reja qe luajshin me def para Aishes (Allahu qoftë i kënaqur me atë). Ebu bekri (Allahu qoftë i kënaqur me atë) i qortoi vajzat dhe iu tha: "Fyejt e shejtanit tek Pejgamberi a.s.?!! Pejgamberi a.s. tha: "O Ebu beker, leri se këto ditë janë ditë feste". (Hadith i saktë, i nxjerrur nga Buhari dhe muslimi).
.................................................. .................................................. .....................................
Tani unë kisha per të thënë OK si po shkruan Hadith i saktë qenka por komentimi nuk është i saktë.

A dijti Muhamedi me ndalu ngrënjen e mishit të egersirave mishngrënese, pra dul e tha ndalohen edhe pse nuk është e dnaluar me Kur’an.

Pastaj a nuk e ndaloi Muhamedi ngrenjen e Gomarit

A nuk dul Muhamedi me flori ne një dorë e me mendafsh ne tjetren dhe tha keto jan te ndaluara per mashkuj e jo per femra.

A nuk paska dijt Muhamedi të thot NDALOHEN TË GJITHA VEGLAT MUZIKORE, NDALOHET KËNGA, NDALOHET GJDO LLOJ MUZIKE, po po ka dijt por nuk e ka bërë ketë prandaj komentimi i ketyre Haditheve mund te jet në kundershtim me Kur’anin, me vet me Hadithin e ne pergjithësi komentim i dyshimtë.

Po vjen Ebu Bekri e po e meson Muhamedin thua se Ebu Bekrit ju paska shpall kur'ani e jo Muhamdit.

Tani edhe ne Kosov e ne Shqiperi (jan zyrtarizuar), si po shifet kan filluar te formohen institucione fetare paralele!

Zoti i krijoi qka ka ne ketë botë duke perfshi ketu edhe kafshët, si edhe i ndau gjinitë femrore e mashkullore, por edhe kafshët i pajisi me një rend apo disiplinë të gjitha kafshët mashkujt pshurren në këmbë e femrat ulen kush më pak e kush me shum, ndërsa tani del një dijetar e thot se burrat duhet të pshurren si femrat, ec e besoj atij dijetari!


Asnjëherë nuk kam per qellim të hedhi poshtë Hadithin sepse nuk kam aq dije, por krejt ato qe kam shkruar unë e them se nuk është ndaluar me fjalën e Zotit as te Muhamedit Muzika e as kënga por njerzit kan dorë aty, Hadithi është gjithqka që Muhammedi ka folur, ka vepruar dhe ka pëlqyer. Me fjalë të tjera, përmes Hadithit shprehet e tërë jeta dhe veprimtaria e Profetit. Nga kjo shihet qartë se Kur’ani dhe Hadithi janë burimet themelore të Isalmit.
Muhammedi, përveq që është shpjegues i parë i Kur’anit, ai ka dhënë edhe disa zgjidhje që nuk gjenden në Kur’an, por këto zgjidhje mund të kuptohen vetem atëherë kur është dashur të shpjegohen ato qështje të përgjithshme të Kur’anit. Megjithatë kjo duhet të kuptohet se Hadithi gjithnjë është në lidhshmëri të ngaushtë dhe të plotë me Kur’anin.


Dilaver