[ebu Hamza]

Esselamu Alejkum...

- MEVLUDI-

Pyetja: I falënderuar qoftë All-llahu, lutjet dhe përshëndetjet e All-llahut qofshin për të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], familjën dhe shokët e tij. Këto fjalë janë përgjigje e tekstit të botuar në gazetën “El Edva” të autorit Muhammed Emin Jahja me datë 16/Rebiul Evvel/1378 në të cilin autori thërret muslimanët që t’i bashkangjitën kremtimit të ditëlindjës së Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] (Mevludi) duke shkruajtur nëpër gazeta dhe revista dhe duke e festuar nëpër mjetet e mediasë. Më habiti moskujdesja e autorit i cili haptazi i thërret njerëzit në risi e cila nuk ka asgjë me fenë Islame dhe e cila kundërshton traditën e shokëve të Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe traditën e gjeneratave të para All-llahu qoftë i kënaqur me të. Duke e zbatuar obligimin e këshillës (nasihatit) vendosa që t’i shkruaj këto fjalë si përkujtim për autorin dhe të tjerët duke iu përmbajtur rrëgullave të sheriatit, i cili është i përkryer, në të cilën do të flas për dispozitën e fesë mbi kremtimin e ditëlindjës së Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], Mevludin:

Përgjigjja:
Nuk ka dyshim se All-llahu [subhanehu ve teala] e dërgoi Muhammedin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me udhëzim dhe fe të vërtetë e cila bazohet në dituri të dobishme dhe punë të mirë dhe Ai Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk ndërroi jetë derisa përfundoi shpallja, u plotësua feja dhe derisa u plotësoi dhuntia e All-llahut [subhanehu ve teala].
)الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِينًا(
“Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe” Maide, 3
me këtë ajet All-llahu [subhanehu ve teala] na e bëri të qartë se feja është e përkryer dhe se dhuntia e All-llahut ndaj neve është plotësuar, dhe çdo kush që në fe shpik gjë të re për të cilën pretendon se është e ligjshme dhe ka bazë në fe vetëm se ka përgenjeshtruar All-llahun [subhanehu ve teala] duke menduar se feja është e mangët dhe ka nevojë për plotësime. Nuk ka dyshim se kjo është e kotë dhe prej shpifjeve më të mëdha është kundërshtimi i këtij ajeti.
Po të ishte kremtimi i ditëlindjës së Pejgamberit (Mevludi) prej fesë këtë do të na e shpjegonte Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili më tepër kujdesej për kumtimin e të vërtetës sepse e dinte se pas tij nuk do të dërgohet Pejgamber tjetër. Ai si vula e pejgamberisë na tregoi se prej obligimeve të muslimanit është edhe dashuria ndaj Tij dhe ndjekja e rrugës së Tij, na kumtoi se duhet të çojmë salavate (lutje) dhe selame (përshëndetje ) për të dhe shumë gjëra që jana përmendura në Kur’an dhe Sunnet.
Në mesin e këtyre këshillave dhe porosive nuk do të gjejmë porosi për kremtimin e ditëlindjës së Tij (Mevludin). Këtë nuk e ka bërë as Ai e as shokët e tij, të cilit më së shumti e donin dhe më së miri i dinin obligimet ndaj Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], pas vdekjes së Tij duke filluar me Halifet e drejtë (Hulefaur-rashidin). Këtë gjë nuk e praktikonin as tre gjeneratat e dalluara.
A thua të gjithë këto ishin të injoratë dhe nuk dinin t’i shprehin mirënjohje Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] , apo thua se ata u trguan të moskujdesshëm ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Jo pasha All-llahun këtë nuk e thotë njeri i mençur i cili e njeh gjendjen e sahabëve dhe atyre që ndoqen rrugën e tyre në mënyrën më të mirë.
Nëse ti, lexues i nderuar, kuptove se kjo vepër nuk ishte e pranishme dhe e njohur në kohën e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e as në kohën e gjeneratave më të mira, atëherë dije se kjo vepër është risi në fe nga e cila duhet larguar duke shprehur mospajtimin me të me gojë dhe bindje të brendshme, dhe nuk lejohet thirrja në të. Duhet që t’i mësosh njerëzit se kjo vepër nuk është prej fesë, përkundrazi është risi e shemtuar në fe, duke e zbatuar porosin e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili ka thënë:
خير الكلام كلام الله وخير الهدي هدي محمد صلى الله عليه وسلم وشر الأمور محدثاتها وكل بدعة ضلالة
“Fjala më e mirë është fjala e All-llahut dhe udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kurse veprat më të këqija janë veprta e shpikura dhe çdo risi në fe është lajthitje (dalalet).”
Dhe fjalën e Përjgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili ka thënë:
عليكم بسنتي وسنة الخلفاء الراشدين المهديين من بعدي تمسكوا بها وعضوا عليها بالنواجذ وإياكم ومحدثات الأمور فإن كل محدثة بدعة وكل بدعة ضلالة
“Kapuni fortë për sunnetin tim dhe për sunnetin e halifeve të drejtë pas meje. Kapuni për të me dhëmballë dhe kini kujdes prej veprave të shpikura sepse çdo vepër e shpikur në fe është risi (bidat) dhe çdo bidat është lajthitje (dalalet).”
Dhe fjalën e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]:
من أحدث في أمرنا هذا ما ليس منه فهو رد
“Kush në këtë çështjen tonë shpikë diç që nuk është prej saj ajo (gjë e shpikur) është e refuzuar.”
Në një transmetim tjetër thuhet:
من عمل عملا ليس عليه أمرنا فهو رد
“Kush e bën një punë të cilën nuk e kemi urdhëruar ajo punë është e refuzuar.
Çdo njëri i cili ka sado pak dituri e dinë qartë se i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk madhërrohet me risi (bidate) siç është kremtimi i mevludit. Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] madhërrohet me dashuri dhe ndjekje të Sheriatit të cilin e kumtoi, duke bërë thirrje në rrugën e All-llahut dhe duke i luftuar ithëtaret e risive dhe epshorët mu ashtu siç thotë All-llahu [subhanehu ve teala]:
)قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ(
“Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja.” Ali Imran, 31
)وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا (
“Çka t’ju jep Pejgamberi, atë merreni e çka t’ju ndalojë, përmbanju” El Hashr, 7
Në një të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] qëndron:
كل أمتي يدخلون الجنة إلا من أبى قيل : يا رسول الله : ومن يأبى ؟ قال : من أطاعني دخل الجنة ومن عصاني فقد أبى
“Tërë ummeti im do të hyjnë në xhennet përpos atyre që refuzojnë. Shokët e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pyetën kush do të refuzoje o i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]? Ai i cili do ti respekton urdhërat e mija do të hyj në xhennet e ai i cili nuk i respekton ka refuzuar (të hyj në xhennet)” transmeton Buhariu
Nuk i ka hije muslimanit që të shpreh respekt ndaj të Dërguarit në disa raste duke i neglizhuar plotësisht obligimet ndaj tij në shumë raste tjera. Përkundërazi muslimani vazhdimisht madhërron të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] duke punuar me sunnetit e tij, duke bërë thirrje në rrugën e tij dhe duke luftuar kundër atyre që kundërshtojnë rrugën e të Dëguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Muslimani i vërtetë zbukuron vetën me vepra të mira dhe moral shembullor, këshillon muslimanët, shpesh dërgon salavate mbi të Dërguarin dhe i nxit të tjerët të dërgojnë salavate mbi të. Kështu shprehet respekti ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] të cilin na e ka mësuar All-llahu [subhanehu ve teala] duke na premtuar shumë shpërblime dhe mirësi, krenari dhe lumturi në të dy botat (dynjanë dhe ahiretin).
Këto fjalë që i cekëm nuk kanë të bëjnë vetëm me ditëlindjën e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Ato vlenë edhe për kremtimet e ditëlindjeve të tjera, gjë të cilën e kanë shpikur njerëzit.
Nga argumentet e përmendura kuptuam se Mevludi është risi e shemtuar e shpikur në fe dhe se nuk lejohet pajtimi më të. Nëse kjo ka të bëj me ditëlindjen e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] atëherë nënkuptohet se kjo vlenë edhe për festat tjera të shpikura me rastin e datëlindjes së njerëzve.
Është obligim i dijetarëve dhe sundimtarëve në çdo vend të botës Islame t’ua shpjegojnë njerëzvë këtë risi, ta refuzojnë duke refuzar të vepruarit me të, t’ua shpjegojnë mënyrën e drejtë për madhërim të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], të pëngojnë praktikimin e këtyre bidatëve duke e zbatuar obligimin e këshillës për All-llahun.
Shumë prej dijetarëve të njohur Mevludin e konsiderojnë si gjë e shpikur e cila nuk ka bazë në fenë Islame.
Obligim i gjithëve është të kemi frikë prej All-llahut [subhanehu ve teala], ta llogarisim vetën për veprat që i bëjmë, ti respektojmë kufijtë e All-llahut, të mos shpikim në fe risi sepse feja është e plotësuar. I Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] vdiq dhe Ummetin e tij e la në një rrugë të qartë nga e cila nuk largohet përpos atij që është shkatërruar.
All-llahun [subhanehu ve teala] e lusim që të na udhëzon neve dhe gjithë muslimanët në rrugën e drejtë, të na mbron prej bidateve dhe epshit, të na begaton me kapje të fortë për Kur’anin dhe Sunnetin, të veprojmë dhe thërrasim në të duke braktisur rrugën e atyre që kundërshtojnë sunnetin. E lusim t’i forcon sundimtarët ta zbatojnë obligimin e tyre, ta ndihmojnë të vërtetën duke shkatërruar shkaqet e sherrit. Ai me të vërtetë është ndihmës i fortë.
Në fund lutjet dhe përshëndetjet e All-llahut qofshin për të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].
Abdul Aziz ibën Abdull-llah ibën Baz rahimehull-llah
Shqipëroi: Talha Kurtishi


Ibën Bazi, 09.05.2003

Numri: 1115 Data: 09.05.2003
Pyetja: Është pyetur Shejh Muhammed ibën Salih El Uthejmin All-llahu e mëshiroftë për qëndrimin e sheriatit në lidhje kremtimin e mevludit?

Përgjigjja:
Kjo ishte përgjigja e tij :
1) Data në të cilën ka lindur i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk mundët të caktohet me bindje të prerë. Disa nga historianët pohojnë se data në të cilën ka lindur i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është 9/Rebiul Evvel e jo 12/Rebiul Evvel siç është përhapur. Nëse kjo është e saktë atëherë kremtimi i 12/Rebiul Evvelit është pa bazë në aspektin historik.
2) Nga aspekti i sheriatit kremtimi i Mevludit nuk ka bazë sepse po të kishte bazë do ta bëntë i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ose do ta porosiste Ummetin e tij. Kështu ajo do të mbahej mend dhe do të transmetohej dhe praktikohej.
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.” El Hixhr, 9
Pasiqë kuptuam se kjo nuk ka ndodhë kuptuam se kjo nuk është prej fesë dhe ajo që nuk është prej fesë nuk lejohet të adhurohet All-llahu me të, sepse All-llahu [subhanehu ve teala] ka caktuar rrugën e cila na shpien drejt Tij. Këtë rrugë na e ka treguar i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe nuk na lejohet që në si robër të All-llahut [subhanehu ve teala] të shpikim rrugë tjera. Kjo vepër (shpikja e adhurimeve) është krimë kundër All-llahut [subhanehu ve teala] dhe përgënjeshtron ajetin në të cilin All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe” Maide, 3
Themi po të ishte mevludi nga feja e plotësuar do të ishte i pranishëm para se të vdes i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pasiqë mevludi nuk ka qenë i njohur në kohën e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] atëherë nuk është prej fesë së plotësuar sepse All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: ”Sot përsosa për ju fenë tuaj…”
Ai i cili pohon se kjo është nga feja e plotësuar e shpikur pas të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] përgënjeshtron ajetin në fjalë.
Ata me praktikimin e Mevludit dëshirojnë të shprehin dashurinë ndaj të Dërguarit duke e nxitur njëri tjetrin dhe duke i zgjuar aspiratat elarta ndaj ta Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Nik ka dyshim se shprehja e dashurisë ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është pjesë e Imanit dhe nuk ka dyshim se a ii cili nuk e don të Dërguarin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] më tepër se çdo gjë nuk e ka shijuar ëmbëlsinë e Imanit. Të gjitha këto janë adhurime të kërkura në fe vetëm se ato duhet të praktikohen në mënyrë të cilën na e ka mësuar All-llahu [subhanehu ve teala] dhe i Dërguari i Tij [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e jo duke shpikur ibadete dhe adhurime të tjera siç është Mevludi. Në këtë rast nuk pranohet puna e tyre (shprehja e dashurisë dhe respektit ndaj të Dërguarit) sepse kanë gabuar mënyrën (kanë shpikur gjë të cilën nuk e ka praktikuar i Dërguari i All-llahut ).
Pastaj ne dëgjojmë shumë për gjërat e shemtura që ndodhin gjatë kremtimit të Mevludit, gjëra të cilat nuk i pranon as sheriati e as logjika e shëndosh. Në shumë prej kasideve që lexohen gjat kremtimit të mevludit i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ngritet më lartë se sa është vendi i Tij. Disa njerëz duke e madhëruar të Dërguarin e kanë bërë të njejtë sikur All-llahu, All-llahu na ruajt.
Disa prej mendjelehtëve të mashtruar kur lexojnë vargjet për lindjen e tij ngriten në këmbë në shenjë respekti duke thënë erdhi shpirti it ë Dërguarit pra të ngritemi në këmbë në shenjë respekti. Kjo me të vërtetë është mendjelehtësi.
I Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka urrejtur që për Të të ngriten në këmbë shokët e Tij dhe ata e zbatonin dëshirën e tij edhe pse më shumë se çdo gjë e donin.
Ky bidat është shpikur pas shekullit të tretë dhe është përzier me shumë gjëra që nuk janë prej Islamit siç është përzierja mes burrave dhe grave dhe shumë gjëra tjera.