[Psikologu]

Ehhhh.... ecjet e mija ?!
Ku humben ato gjurmë të hapave të cilat i kalova deri me sot , dhe akoma me kujtohen , por nuk i shof se ku mbeten?!
Në hapin tim cdo here beja një mendim se ku do t´me dergon , e shpesh nga hapi , deshiroja ti mirrja krahet dhe të bëhem si një zog që fluturon me kilometra të tëra e të mos dij të ndalem , apo të mos kthehëm më aty se ku isha më parë?!!!
Por hapat ecen dhe ecen deri me tash , ndersa gjurmet akoma nuk i shof , edhe pse e dij se kah kam kaluar , në cilen kohë kam kaluar!!!
Nganjehere (edhe ) dua ti harrojë të gjithë hapat e mij , dua që ne unin tim të mos mbajë në mend vendin e gjurmeve,vendin e hapave të mij , të cilet lanë gjurme të pa shlyera ne ditët e mija....!!!
Lehtë do të ishte sikur vetem të ecej dhe të harrohej cdo gjë dhe në cdo kohë , por pësëri hapat, e vjeter më kujtohen se nga kam shkuar dhe ku kam kaluar.
Pse nuk shlyhen keto¨dreq gjurme të vjetra ?!
Nuk dua ti kujtoj !!??
Nga vendlindja , në një botë të panjohur , këta hapa me derguan , se vetem keta e kan fajin , edhe pse quhet hap i jetes ,e quajnë shumë keshtu ,ndersa une cdo here e quajta hap i burgut , hap i vetmis , hap loti , e eca më përpara , vazhdova , por hapat i kujtoj prapë.
Nganjehere edhe dua të flasë dhe të dij se :-"vallë ku do të me dergojnë keta hapa në të ardhmen "-, por asgjë dhe askush , nuk me tregojnë asgjë , vetem heshtin dhe kërkojnë të eci me keta hapa !!!
E keta hapa dhe ecjet e mia , ku mbeten?!
Ku me treten dhe ku do të me tresinë?!