Une kame degju nje thenje:se per njeriun eshte me randsi ,se pari besimi ne zot,i dyti besimi i njeriut ndaj njeriut.
Mendoj se paragjykimet jan te shprehura aty ku nuk ka besim,njeriu ndaj njeriut.Dhe kjo dukuri eshte e shprehur me shum tek popujt "primitiv"ose me pak te emancipuar.
Tek ne kjo dukuri besoj se eshte e prezente,gjithashtu mendoj se vitet e fundit kjo dukuri eshte ne renje,
Paragjykimi mendoj se eshte pjes e mendimit edhe eksizton tek qdo popull,
siq eshte dyshimi,besimi,etj.
nese nje gje qe na e thot dikush nuk e dim,por as se besojm,ateher ne mund te paragjykojm. ketu qendron qeshtja,te njerzit me kultur,nese nuk e din edhe si besojn,ata as nuk paragjykojn,ndersa te njerzit me me pak kultur,ata nzitojn edhe e thon ndryshe pa e dit se e kane then te verteten.
Dmth.paragjykimi eksizton cdo kund,por mvaret sa shprehet.
|