[Psikologu]

Pershendetje!

Deshirova që të kyqem vetem pak në ketë temë.
Eshte e vertet që prinderit meritojnë resoektin më të madhe , por edhe me¨të madhe e meritojnë femijet të cilet ne ciklin e tyre jetesorë kan nevojë per respekt më të madhë , keshillë , dashuri , besim , shoqeri , liri dhe shumë gjera te tjera që ti marrin nga prinderit e tyre , gjë e cila ne te ardhmen e tyre ju ndihmon që të jenë me te fortë me të sjellshem dhe më të hapur ne sferat e jetes.
Nuk mundet të respektohet një prind vetem e vetem për shikak se ai/ajo e rrisin atë dhe i japin ushqim , veshmbathje ej etj , sepse asgjë me e vlefeshme se pikat që i permenda me lartë nuk janë për femiun , pra dashuria prinderore.
Perdorimi i dhunes , frenimi dhe stagnimi i levizjes , shprehjes, bertitjes së femiut është total gabim , sepse edhe ata si të gjithë kan problemet e veta në koken e tyre të cilat levizin nga mosha në moshë dhe të cilet në fakt femijet as nuk e dijnë se ku është shkaku qe keta sillen dhe reagojnë ne menyra të ndryshme , pra një botë e tyre se din se cka me të vertet po ndodhë me trupin e tyre i cili rritet dhe zhvillohet nga momenti ne moment , dhe kalon ne rrugen e pubertretit që llogaritet si mosha më e rrezikeshme për keta femije nese prinderit nuk dijnë se si ta trajtojnë dhe si të sillen.
Në ketë moshë perdorimi i dhunes ne qeshtjet fizike , por edhe ato psiqike , qe po ashtu trajtohet si dhunë dhe terrorë , e benë thumjen shpirterore dhe atë thymje të vetbesimit në femijë , gjë e cila për aft të keqe akoma perdoret ne mesin tonë shqiptarë.
Te flasim për një prind , atehere flasim për një dashuri te madhe , ndrersa nese flasim për një diktator ne mesin tonë nuk mund ta quajmë prindë por vetem gjeneral ose njeri i shtrenguar i cili nuk din se si të komunikoj me femijë dhe si të zbusë rastet ,pra pa u berë dhe shenderruar nga prindi në gjeneral ,sepse femiu nuk është ushtarë i askuj , por krijes e daluir nga shpirti i jonë dhe një dashuri e madhe për ne ne mesin tonë.
Askush nuk mundet dhe ska deshirë që të jetë i detyruar me dhunë ne asnjë menyrë , pra as femijet , sepse ata duhet të informohen nga prinderit me konataktin e panderpre se cka kekohet nga ta dhe se sa dhe si behen prinderit te lumtur me arritjen e femijeve të tyre .
Kur flasim tek ajo se a vendos prindi për martesen e një vajzë , mund të themë se ky esjtë edhe turpi me i madhë për një prindë qe ai mundet ta përdorë ,sepse nese atij i pelqen le ta marrë ai per veti dhe se kjo eshte me absurdja që prindi të begenis dikend e të urdheroj qe simbas shijes se tij të martohet vajza , duke harruar se cdo kush e ka shijen e vetë dhe se dallon shija nga shija , ashtu siq dallon njeriu nga njeriu.
Por , një keshillë e prinderit është e mirë cdo here , por ketu duhet të kemi mardhenjet prinder -femijë si një shokë me shokë ose me shoqe.
Pra prindi është dhe duhet të jetë prindë e jo njeri që i frigohet femiu sikur të ishte një i huaj që jeton aty, pra ne mesin familjarë.