[Psikologu]

Adolf Gunbaum dhe kritika e tij

Ndër kohë filozofi amerikan Adolf Grunbaum ishe shumë e më shumë i interesuar për psikoanalizen , dhe për shkrimet dhe analizat e Popper rrethë kesaj.
Libri i tij The foundatoion of Psychoanalysis (Grunbaum 1984) fitoj një perkrahje dhe atmosfërë të madhe ne debatet e ndryshme filozofike dhe qarqet e ndryshme , të cilat arriten kulminacioni edhe ne faqet e kultures.Por Grunbaum ishte ai i cili fitoj për të paren herë nje qellim dhe drejtim impirik nga shumë filozof dhe psikoanalistë dhe krijoj përshtypje të madhe në ketë aspekt.
Kritikat e tij ishin të orjentuara ne dy drejtime:

Në njeren anë ai e kundershtonet mendimin e Poppers se psikoanaliza nuk ishte një teori e falsifikuar,dhe në anen tjeter ky edhe teorin e Freudit mbi sqarimin e kuptimeve naive dhe dallimin në mes të natyres dhe shkences humane si e kishin trajtuar dhe vlersuar Haberms dhe Ricoeur, ky ne faktë perkujdeset dhe i kushton rendesi të madhe sqarimeve hermanautike Freudiane dhe e quan atë si mendim i dyanshem.

Grunbaum e kupton Freudin si një metodoligjik të sotisfikuar , por në faktë edhe i nenvlerson argumentet e Freudit për drejtimin e tij teorik , duke u bazuar në atë se teorit e Freudit ishin të nevojshme të provohen në provat jashtëklinikes, dhe mbi të gjitha ky edhe e kritikon rreptë Freudin për vendimin e marrjes së tij në rastet e ndryshme gjatë studimit , por edhe pse benë një kritikë të tillë , ky prapë se prapë nuk e prejashton testin e jashtëklinikes e cila do të kishte mundesi që teorit e Freduit kishin një pershtypje të madhe dhe të gjerë në kuadrin e psiqikes njerzore.

Shumë psikoanalistë sidomos ata nga USA , ishin aq kritik se kritika e
Grumbaums-it ishte e mvarur nga një kombinim i kritikes Freudiane si shkakë i analizes me një simpati të madhe për Fredu-in kur ishte në pyetje kuptimi i tij metodoligjik sikur shkenctarë.
Sumë edhe pse kritikuan ketë filozof amerikan , ishin edhe të falenderuar për punen e tij sepse Grunbaum , e hudhi poshtë teorin e me hershme të Popper dhe se vulen që ky i kishte dhenë psikoanalizes si një pseudoshkencë e hoqi nga perdorimi si një etiketim i gabuar.

Në një rikthim të ketij mbi idetë e Popper dhe idetë e tij mbi psikoanalizen si një teorifalsifikuese Grumbaum i deshmojë të dyjat se teoria e Freudit ishte rezultat dhenese dhe jep teste porvuese për konsekuencat të cilat Freud vetë i ka provuar në menuren teorike dhe se kjo krijoj një largim nga pershtypja për Freudin si një teori empirike te cekur më heret nga Popper.
Kur ishte në pyetje qeshtja e falsifikimit Grunbaum mori një shembullë nga idetë e Freudit se impulset e shtrenguara homoseksuale mbajnë ne vete një ide paranoide.


Nese kjo është ashtu –mendon Grumbaum atehere duhet që numri i paranoikeve ne një shoqeri qoftë ajo e tashme ose me e hershme të zvoglohet me një tolerancë ndaj ketyre homoseksualve, pra një konsekvencë e kjartë e kesaj,pasi që kjo trajtohej si semundje paranoike.
Kur janë në pyetje provat e Freudit ,Grumbaum i merrë keta dy shembujë duke shkruar se Freud ishte i gateshem ne deshmi të tij të cekur më lartë dhe se ai e nenvizon ketë me keto fjalë:
"A case of paranoia running counter to the psychoanalytic theory of the disease", dhe "Revison of the theory of dreams".


Vazhdon...