Dardania.de - Shiko Postimin Tek

Arb · 31-10-05, 05:36

Ja kush eshte Ademi qe frymon si nje Shka...

Si e vrau veten "Mandela" i Kosovës?
Ose: të gjitha mëkatet e Adem Demaçit (5)

Shkruan: Jusuf FERIZI

Duke zbatuar me besnikëri atë amanetin prej enveristit të devotshëm të Ramiz Alisë, se "edhe barë do të hamë, por në Shqipëri nuk do të lejojmë depërtimin e imperializmit amerikan", duke mos lënë gurë pa luajtur për ta karantinizuar Kosovën në kthetrat serbiane, duke punuar zellshëm në izolimin e saj të plotë nga Perëndimi, pikërisht ashtu siç e kishte getoizuar Enver Hoxha Shqipërinë plot 50 vjet, Adem Demaçi, duke bërë ku të dihet të satin mëkat, ngritet me tërë forcën kundër Konferencës së Rambujesë.

Demaçi në unison me moskovitët!

Për "Mandelën" tonë nuk kishte rëndësi vërejtja e ambasadorit (amerikan v. ime) Hill: "Disa anëtarë të delegacionit (shqiptar) në Rambuje janë për së tepërmi të disponuar si antiperëndimorë.

Disa prej tyre rrjedhin nga lëvizjet marksiste-leniniste, dhe si të tillë nuk janë ithtarë të angazhimit tonë (amerikan) në Kosovë, edhe pse deklarohen si të tillë". Demaçit nuk iu ngul as apeli i Z. Olbrajt drejtuar delegacionit shqiptar në Rambuje se fajtori për futjen apo mosfutjen e NATO-s në Kosovë do të gjendej në mesin e shqiptarëve dhe serbëve.

Për të nuk bëri punë as sugjerimi i mikut më të madh të shqiptarëve, Bob Doll, se mosnënshkrimi i marrëveshjes së Rambujesë nga ana e delegacionit shqiptar, do të bënte të pamundur intervenimin e NATO-s në Kosovë. Aleatët më besnikë të Demaçit në fushatën e tij të çmendur kundër Rambujesë ishin Albin Kurti dhe "Sulltan", Selimi. Këtë të fundit, për "meritat" e tij në fushatën kundër Rambujesë, Demaçi e shpalli "komandant suprem" të SHP të UÇK-së.

Ky ndryshim kuadror në "ushtrinë" e kuqe të "gjeneral" Demaçit, në Kosovë u quajt grushtshtet në UÇK. Kësaj fushate të çmendur iu bashkuan me një "apel" edhe do "veteranë" (komunistë) të gazetarisë në Kosovë, të cilët sot çelin vezë të klluqura në të përditshmën "Zëri".

Bashkë me ta, më 19 shkurt 1999, Demaçi u rendit në mbështetje të zellshme të demonstratave në Moskë, ku me portretet e Stalinit në dorë rusët brohoritën jo vetëm kundër Amerikës, por edhe kundër shqiptarëve.

Atë ditë, urrejtja e Demaçit kundër NATO-s dhe Amerikës ishte në unison të plotë me urrejtjen serbe kundër amerikanëve. Në fund, i zhgënjyer me dështimin e fushatës së tij kundër Rambujesë, duke dhënë dorëheqje nga posti i përfaqësuesit politik të UÇK-së, Adem Demaçi deklaronte: "Krenohem nëse kam arritur ta bëj të dështojë Konferenca e Rambujesë"!

"Mandela" kundër dënimit të Serbisë!

Ata shqiptarë që ishin kundër dënimit të Serbisë, pa mëdyshje, i takojnë atij konceptit që nuk do ta shohë popullin shqiptar si pjesë e gjeopolitikës evro-atlantike.

Janë këta individë që i takojnë atij koncepti të ngarkuar me bagazhin e vjetër politik, e që janë në lidhje të pandërprera ideologjike nëpërmes trajtave më të mynxyrshme stalinisto-enveriste.

Demaçi, ndoshta pa vetëdije, angazhohej për një vetëvrasje të shqiptarëve të Kosovës, sepse këtë politikë kriminale vetëvrasëse e kishte trashëguar nga diktatori Hoxha që pllakosi Shqipërinë përgjatë një gjysmë shekulli.

Demaçi donte ta reprizonte tragjedinë enveriste në Kosovë për të krijuar kushte të "reja" që bisha serbe, siç thotë Kadare, ta mbyste Kosovën në qetësi. A ishte i vetëdijshëm Demaçi se duke u ngritur kundër dënimit të Serbisë, po ngritej kundër lirisë së Kosovës?

Si pasojë e makinacioneve të kmerkuqve të Kosovës për vonesën e atij nënshkrimi që kërkohej të vihej në dokumentin e Rambujesë, u vranë dhe u masakruan mijëra e mijëra shqiptarë. Për pak, siç thotë Kadare, "armiqësia tradicionale" (ruso-karpatiane) kundër NATO-s dhe Amerikës, gati përfundoi në mbrojtje të Serbisë komuniste, kundër lirisë së Kosovës.

Në ato orë makabër të asaj blasfemie (prill 1999) kundër presidentit të Republikës së Kosovës, në ato ditë të rënda të atyre sharjeve që dukej sikur vinin nga bulqitë e llahtarshme serbokarpatiane, në atë meskohë të asaj herezie, e edhe kryeherezie, të atij profanimi kundër liderit më të pakontestueshëm shqiptar, për të cilin gjatë kohës së bombardimeve të NATO-s Tirana zyrtare dhe marksistë-leninistët e UÇK-së së Adem Demaçit kishin përgatitur gjyqin inkuizicionist bizantin, politikanët aventurierë, që kishin manipuluar dhe sabotuar luftën e UÇK-së, për një grimë pushtet të së nesërmes, mbajtjen peng të Rugovës në Prishtinë deshën ta shfrytëzojnë për eliminimin e forcës së parë politike që përmbyti komunizmin në Kosovë.

Segmente bizantine të faktorit politik të Tiranës dhe të asaj UÇK-së marksiste-leniniste, me një urrejtje të tipit mesjetar ndaj antikomunizmit, ndaj politikanit më me ndikim në Kosovë dhe në Shqipëri shkuan aq larg në atë prillin e vitit 1999, saqë akuzat e tyre kundër Rugovës në kohën e bombardimeve të NATO-s mund të krahasohen vetëm me akuzat e prokurorëve marksistë-leninistë të vitit 1945.

Bota Sot

31-10-05, 05:36	#34
Arb Anëtarësuar: 09-10-04 Vendndodhja: Little Dardania, NEW YORK Postime: 11,439	Ja kush eshte Ademi qe frymon si nje Shka... Si e vrau veten "Mandela" i Kosovës? Ose: të gjitha mëkatet e Adem Demaçit (5) Shkruan: Jusuf FERIZI Duke zbatuar me besnikëri atë amanetin prej enveristit të devotshëm të Ramiz Alisë, se "edhe barë do të hamë, por në Shqipëri nuk do të lejojmë depërtimin e imperializmit amerikan", duke mos lënë gurë pa luajtur për ta karantinizuar Kosovën në kthetrat serbiane, duke punuar zellshëm në izolimin e saj të plotë nga Perëndimi, pikërisht ashtu siç e kishte getoizuar Enver Hoxha Shqipërinë plot 50 vjet, Adem Demaçi, duke bërë ku të dihet të satin mëkat, ngritet me tërë forcën kundër Konferencës së Rambujesë. Demaçi në unison me moskovitët! Për "Mandelën" tonë nuk kishte rëndësi vërejtja e ambasadorit (amerikan v. ime) Hill: "Disa anëtarë të delegacionit (shqiptar) në Rambuje janë për së tepërmi të disponuar si antiperëndimorë. Disa prej tyre rrjedhin nga lëvizjet marksiste-leniniste, dhe si të tillë nuk janë ithtarë të angazhimit tonë (amerikan) në Kosovë, edhe pse deklarohen si të tillë". Demaçit nuk iu ngul as apeli i Z. Olbrajt drejtuar delegacionit shqiptar në Rambuje se fajtori për futjen apo mosfutjen e NATO-s në Kosovë do të gjendej në mesin e shqiptarëve dhe serbëve. Për të nuk bëri punë as sugjerimi i mikut më të madh të shqiptarëve, Bob Doll, se mosnënshkrimi i marrëveshjes së Rambujesë nga ana e delegacionit shqiptar, do të bënte të pamundur intervenimin e NATO-s në Kosovë. Aleatët më besnikë të Demaçit në fushatën e tij të çmendur kundër Rambujesë ishin Albin Kurti dhe "Sulltan", Selimi. Këtë të fundit, për "meritat" e tij në fushatën kundër Rambujesë, Demaçi e shpalli "komandant suprem" të SHP të UÇK-së. Ky ndryshim kuadror në "ushtrinë" e kuqe të "gjeneral" Demaçit, në Kosovë u quajt grushtshtet në UÇK. Kësaj fushate të çmendur iu bashkuan me një "apel" edhe do "veteranë" (komunistë) të gazetarisë në Kosovë, të cilët sot çelin vezë të klluqura në të përditshmën "Zëri". Bashkë me ta, më 19 shkurt 1999, Demaçi u rendit në mbështetje të zellshme të demonstratave në Moskë, ku me portretet e Stalinit në dorë rusët brohoritën jo vetëm kundër Amerikës, por edhe kundër shqiptarëve. Atë ditë, urrejtja e Demaçit kundër NATO-s dhe Amerikës ishte në unison të plotë me urrejtjen serbe kundër amerikanëve. Në fund, i zhgënjyer me dështimin e fushatës së tij kundër Rambujesë, duke dhënë dorëheqje nga posti i përfaqësuesit politik të UÇK-së, Adem Demaçi deklaronte: "Krenohem nëse kam arritur ta bëj të dështojë Konferenca e Rambujesë"! "Mandela" kundër dënimit të Serbisë! Ata shqiptarë që ishin kundër dënimit të Serbisë, pa mëdyshje, i takojnë atij konceptit që nuk do ta shohë popullin shqiptar si pjesë e gjeopolitikës evro-atlantike. Janë këta individë që i takojnë atij koncepti të ngarkuar me bagazhin e vjetër politik, e që janë në lidhje të pandërprera ideologjike nëpërmes trajtave më të mynxyrshme stalinisto-enveriste. Demaçi, ndoshta pa vetëdije, angazhohej për një vetëvrasje të shqiptarëve të Kosovës, sepse këtë politikë kriminale vetëvrasëse e kishte trashëguar nga diktatori Hoxha që pllakosi Shqipërinë përgjatë një gjysmë shekulli. Demaçi donte ta reprizonte tragjedinë enveriste në Kosovë për të krijuar kushte të "reja" që bisha serbe, siç thotë Kadare, ta mbyste Kosovën në qetësi. A ishte i vetëdijshëm Demaçi se duke u ngritur kundër dënimit të Serbisë, po ngritej kundër lirisë së Kosovës? Si pasojë e makinacioneve të kmerkuqve të Kosovës për vonesën e atij nënshkrimi që kërkohej të vihej në dokumentin e Rambujesë, u vranë dhe u masakruan mijëra e mijëra shqiptarë. Për pak, siç thotë Kadare, "armiqësia tradicionale" (ruso-karpatiane) kundër NATO-s dhe Amerikës, gati përfundoi në mbrojtje të Serbisë komuniste, kundër lirisë së Kosovës. Në ato orë makabër të asaj blasfemie (prill 1999) kundër presidentit të Republikës së Kosovës, në ato ditë të rënda të atyre sharjeve që dukej sikur vinin nga bulqitë e llahtarshme serbokarpatiane, në atë meskohë të asaj herezie, e edhe kryeherezie, të atij profanimi kundër liderit më të pakontestueshëm shqiptar, për të cilin gjatë kohës së bombardimeve të NATO-s Tirana zyrtare dhe marksistë-leninistët e UÇK-së së Adem Demaçit kishin përgatitur gjyqin inkuizicionist bizantin, politikanët aventurierë, që kishin manipuluar dhe sabotuar luftën e UÇK-së, për një grimë pushtet të së nesërmes, mbajtjen peng të Rugovës në Prishtinë deshën ta shfrytëzojnë për eliminimin e forcës së parë politike që përmbyti komunizmin në Kosovë. Segmente bizantine të faktorit politik të Tiranës dhe të asaj UÇK-së marksiste-leniniste, me një urrejtje të tipit mesjetar ndaj antikomunizmit, ndaj politikanit më me ndikim në Kosovë dhe në Shqipëri shkuan aq larg në atë prillin e vitit 1999, saqë akuzat e tyre kundër Rugovës në kohën e bombardimeve të NATO-s mund të krahasohen vetëm me akuzat e prokurorëve marksistë-leninistë të vitit 1945. Bota Sot